дзя́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзя́ўкну дзя́ўкнем
2-я ас. дзя́ўкнеш дзя́ўкнеце
3-я ас. дзя́ўкне дзя́ўкнуць
Прошлы час
м. дзя́ўкнуў дзя́ўкнулі
ж. дзя́ўкнула
н. дзя́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. дзя́ўкні дзя́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзя́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)