Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

віча́нішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віча́нішча віча́нішчы
Р. віча́нішча віча́нішчаў
віча́нішч
Д. віча́нішчу віча́нішчам
В. віча́нішча віча́нішчы
Т. віча́нішчам віча́нішчамі
М. віча́нішчы віча́нішчах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вічы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вічы́н
Р. Вічы́на
Д. Вічы́ну
В. Вічы́н
Т. Вічы́нам
М. Вічы́не

ВІЧ-інфектава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ВІЧ-інфектава́ны ВІЧ-інфектава́ная ВІЧ-інфектава́нае ВІЧ-інфектава́ныя
Р. ВІЧ-інфектава́нага ВІЧ-інфектава́най
ВІЧ-інфектава́нае		 ВІЧ-інфектава́нага ВІЧ-інфектава́ных
Д. ВІЧ-інфектава́наму ВІЧ-інфектава́най ВІЧ-інфектава́наму ВІЧ-інфектава́ным
В. ВІЧ-інфектава́ны (неадуш.)
ВІЧ-інфектава́нага (адуш.)		 ВІЧ-інфектава́ную ВІЧ-інфектава́нае ВІЧ-інфектава́ныя (неадуш.)
ВІЧ-інфектава́ных (адуш.)
Т. ВІЧ-інфектава́ным ВІЧ-інфектава́най
ВІЧ-інфектава́наю		 ВІЧ-інфектава́ным ВІЧ-інфектава́нымі
М. ВІЧ-інфектава́ным ВІЧ-інфектава́най ВІЧ-інфектава́ным ВІЧ-інфектава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ві́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ві́ш
Р. ві́шу
Д. ві́шу
В. ві́ш
Т. ві́шам
М. ві́шы

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́ш

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́ш
Р. Ві́шы
Д. Ві́шы
В. Ві́ш
Т. Ві́шай
Ві́шаю
М. Ві́шы

ві́ша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ві́ша
Р. ві́шы
Д. ві́шы
В. ві́шу
Т. ві́шай
ві́шаю
М. ві́шы

Іншыя варыянты: віша́.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

віша́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. віша́
Р. вішы́
Д. вішы́
В. вішу́
Т. вішо́й
вішо́ю
М. вішы́

Іншыя варыянты: ві́ша.

Крыніцы: krapivabr2012.

Ві́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́ша
Р. Ві́шы
Д. Ві́шы
В. Ві́шу
Т. Ві́шай
Ві́шаю
М. Ві́шы

Ві́шава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́шава
Р. Ві́шава
Д. Ві́шаву
В. Ві́шава
Т. Ві́шавам
М. Ві́шаве

вішава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вішава́нне
Р. вішава́ння
Д. вішава́нню
В. вішава́нне
Т. вішава́ннем
М. вішава́нні

Крыніцы: piskunou2012.