Вічы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вічы́н
Р. Вічы́на
Д. Вічы́ну
В. Вічы́н
Т. Вічы́нам
М. Вічы́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)