Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

канфрантацы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. канфрантацы́йнасць
Р. канфрантацы́йнасці
Д. канфрантацы́йнасці
В. канфрантацы́йнасць
Т. канфрантацы́йнасцю
М. канфрантацы́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

канфрантацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфрантацы́йны канфрантацы́йная канфрантацы́йнае канфрантацы́йныя
Р. канфрантацы́йнага канфрантацы́йнай
канфрантацы́йнае		 канфрантацы́йнага канфрантацы́йных
Д. канфрантацы́йнаму канфрантацы́йнай канфрантацы́йнаму канфрантацы́йным
В. канфрантацы́йны (неадуш.)
канфрантацы́йнага (адуш.)		 канфрантацы́йную канфрантацы́йнае канфрантацы́йныя (неадуш.)
канфрантацы́йных (адуш.)
Т. канфрантацы́йным канфрантацы́йнай
канфрантацы́йнаю		 канфрантацы́йным канфрантацы́йнымі
М. канфрантацы́йным канфрантацы́йнай канфрантацы́йным канфрантацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

канфранта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канфранта́цыя
Р. канфранта́цыі
Д. канфранта́цыі
В. канфранта́цыю
Т. канфранта́цыяй
канфранта́цыяю
М. канфранта́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфу́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канфу́з
Р. канфу́зу
Д. канфу́зу
В. канфу́з
Т. канфу́зам
М. канфу́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфу́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канфу́жуся канфу́зімся
2-я ас. канфу́зішся канфу́зіцеся
3-я ас. канфу́зіцца канфу́зяцца
Прошлы час
м. канфу́зіўся канфу́зіліся
ж. канфу́зілася
н. канфу́зілася
Загадны лад
2-я ас. канфу́зься канфу́зьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час канфу́зячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфу́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канфу́жу канфу́зім
2-я ас. канфу́зіш канфу́зіце
3-я ас. канфу́зіць канфу́зяць
Прошлы час
м. канфу́зіў канфу́зілі
ж. канфу́зіла
н. канфу́зіла
Загадны лад
2-я ас. канфу́зь канфу́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канфу́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфу́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канфу́зія канфу́зіі
Р. канфу́зіі канфу́зій
Д. канфу́зіі канфу́зіям
В. канфу́зію канфу́зіі
Т. канфу́зіяй
канфу́зіяю		 канфу́зіямі
М. канфу́зіі канфу́зіях

Крыніцы: piskunou2012.

канфу́зліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
канфу́зліва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

канфу́злівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. канфу́злівасць
Р. канфу́злівасці
Д. канфу́злівасці
В. канфу́злівасць
Т. канфу́злівасцю
М. канфу́злівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канфу́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канфу́злівы канфу́злівая канфу́злівае канфу́злівыя
Р. канфу́злівага канфу́злівай
канфу́злівае		 канфу́злівага канфу́злівых
Д. канфу́зліваму канфу́злівай канфу́зліваму канфу́злівым
В. канфу́злівы (неадуш.)
канфу́злівага (адуш.)		 канфу́злівую канфу́злівае канфу́злівыя (неадуш.)
канфу́злівых (адуш.)
Т. канфу́злівым канфу́злівай
канфу́зліваю		 канфу́злівым канфу́злівымі
М. канфу́злівым канфу́злівай канфу́злівым канфу́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.