Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэнітрыфікава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэнітрыфіку́ю дэнітрыфіку́ем
2-я ас. дэнітрыфіку́еш дэнітрыфіку́еце
3-я ас. дэнітрыфіку́е дэнітрыфіку́юць
Прошлы час
м. дэнітрыфікава́ў дэнітрыфікава́лі
ж. дэнітрыфікава́ла
н. дэнітрыфікава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэнітрыфіку́й дэнітрыфіку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэнітрыфікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дэнітрыфікацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнітрыфікацы́йны дэнітрыфікацы́йная дэнітрыфікацы́йнае дэнітрыфікацы́йныя
Р. дэнітрыфікацы́йнага дэнітрыфікацы́йнай
дэнітрыфікацы́йнае		 дэнітрыфікацы́йнага дэнітрыфікацы́йных
Д. дэнітрыфікацы́йнаму дэнітрыфікацы́йнай дэнітрыфікацы́йнаму дэнітрыфікацы́йным
В. дэнітрыфікацы́йны (неадуш.)
дэнітрыфікацы́йнага (адуш.)		 дэнітрыфікацы́йную дэнітрыфікацы́йнае дэнітрыфікацы́йныя (неадуш.)
дэнітрыфікацы́йных (адуш.)
Т. дэнітрыфікацы́йным дэнітрыфікацы́йнай
дэнітрыфікацы́йнаю		 дэнітрыфікацы́йным дэнітрыфікацы́йнымі
М. дэнітрыфікацы́йным дэнітрыфікацы́йнай дэнітрыфікацы́йным дэнітрыфікацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дэнітрыфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэнітрыфіка́цыя
Р. дэнітрыфіка́цыі
Д. дэнітрыфіка́цыі
В. дэнітрыфіка́цыю
Т. дэнітрыфіка́цыяй
дэнітрыфіка́цыяю
М. дэнітрыфіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэнсі́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэнсі́метр дэнсі́метры
Р. дэнсі́метра дэнсі́метраў
Д. дэнсі́метру дэнсі́метрам
В. дэнсі́метр дэнсі́метры
Т. дэнсі́метрам дэнсі́метрамі
М. дэнсі́метры дэнсі́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

дэнсіме́трыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэнсіме́трыя
Р. дэнсіме́трыі
Д. дэнсіме́трыі
В. дэнсіме́трыю
Т. дэнсіме́трыяй
дэнсіме́трыяю
М. дэнсіме́трыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэнсітаметры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнсітаметры́чны дэнсітаметры́чная дэнсітаметры́чнае дэнсітаметры́чныя
Р. дэнсітаметры́чнага дэнсітаметры́чнай
дэнсітаметры́чнае		 дэнсітаметры́чнага дэнсітаметры́чных
Д. дэнсітаметры́чнаму дэнсітаметры́чнай дэнсітаметры́чнаму дэнсітаметры́чным
В. дэнсітаметры́чны (неадуш.)
дэнсітаметры́чнага (адуш.)		 дэнсітаметры́чную дэнсітаметры́чнае дэнсітаметры́чныя (неадуш.)
дэнсітаметры́чных (адуш.)
Т. дэнсітаметры́чным дэнсітаметры́чнай
дэнсітаметры́чнаю		 дэнсітаметры́чным дэнсітаметры́чнымі
М. дэнсітаметры́чным дэнсітаметры́чнай дэнсітаметры́чным дэнсітаметры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дэнсіто́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэнсіто́метр дэнсіто́метры
Р. дэнсіто́метра дэнсіто́метраў
Д. дэнсіто́метру дэнсіто́метрам
В. дэнсіто́метр дэнсіто́метры
Т. дэнсіто́метрам дэнсіто́метрамі
М. дэнсіто́метры дэнсіто́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

дэнсяапі́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнсяапі́наўскі дэнсяапі́наўская дэнсяапі́наўскае дэнсяапі́наўскія
Р. дэнсяапі́наўскага дэнсяапі́наўскай
дэнсяапі́наўскае		 дэнсяапі́наўскага дэнсяапі́наўскіх
Д. дэнсяапі́наўскаму дэнсяапі́наўскай дэнсяапі́наўскаму дэнсяапі́наўскім
В. дэнсяапі́наўскі (неадуш.)
дэнсяапі́наўскага (адуш.)		 дэнсяапі́наўскую дэнсяапі́наўскае дэнсяапі́наўскія (неадуш.)
дэнсяапі́наўскіх (адуш.)
Т. дэнсяапі́наўскім дэнсяапі́наўскай
дэнсяапі́наўскаю		 дэнсяапі́наўскім дэнсяапі́наўскімі
М. дэнсяапі́наўскім дэнсяапі́наўскай дэнсяапі́наўскім дэнсяапі́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дэнта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнта́льны дэнта́льная дэнта́льнае дэнта́льныя
Р. дэнта́льнага дэнта́льнай
дэнта́льнае		 дэнта́льнага дэнта́льных
Д. дэнта́льнаму дэнта́льнай дэнта́льнаму дэнта́льным
В. дэнта́льны (неадуш.)
дэнта́льнага (адуш.)		 дэнта́льную дэнта́льнае дэнта́льныя (неадуш.)
дэнта́льных (адуш.)
Т. дэнта́льным дэнта́льнай
дэнта́льнаю		 дэнта́льным дэнта́льнымі
М. дэнта́льным дэнта́льнай дэнта́льным дэнта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дэнты́кул

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэнты́кул дэнты́кулы
Р. дэнты́кула дэнты́кулаў
Д. дэнты́кулу дэнты́кулам
В. дэнты́кул дэнты́кулы
Т. дэнты́кулам дэнты́куламі
М. дэнты́куле дэнты́кулах

Крыніцы: piskunou2012.