Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
абгдзклмносуфцыэ-

эруды́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эруды́т эруды́ты
Р. эруды́та эруды́таў
Д. эруды́ту эруды́там
В. эруды́та эруды́таў
Т. эруды́там эруды́тамі
М. эруды́це эруды́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эруды́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эруды́тка эруды́ткі
Р. эруды́ткі эруды́так
Д. эруды́тцы эруды́ткам
В. эруды́тку эруды́так
Т. эруды́ткай
эруды́ткаю		 эруды́ткамі
М. эруды́тцы эруды́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эруды́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эруды́цыя
Р. эруды́цыі
Д. эруды́цыі
В. эруды́цыю
Т. эруды́цыяй
эруды́цыяю
М. эруды́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эрупты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эрупты́ўны эрупты́ўная эрупты́ўнае эрупты́ўныя
Р. эрупты́ўнага эрупты́ўнай
эрупты́ўнае		 эрупты́ўнага эрупты́ўных
Д. эрупты́ўнаму эрупты́ўнай эрупты́ўнаму эрупты́ўным
В. эрупты́ўны (неадуш.)
эрупты́ўнага (адуш.)		 эрупты́ўную эрупты́ўнае эрупты́ўныя (неадуш.)
эрупты́ўных (адуш.)
Т. эрупты́ўным эрупты́ўнай
эрупты́ўнаю		 эрупты́ўным эрупты́ўнымі
М. эрупты́ўным эрупты́ўнай эрупты́ўным эрупты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эру́пцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эру́пцыя эру́пцыі
Р. эру́пцыі эру́пцый
Д. эру́пцыі эру́пцыям
В. эру́пцыю эру́пцыі
Т. эру́пцыяй
эру́пцыяю		 эру́пцыямі
М. эру́пцыі эру́пцыях

Крыніцы: piskunou2012.

э́рфурцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́рфурцкі э́рфурцкая э́рфурцкае э́рфурцкія
Р. э́рфурцкага э́рфурцкай
э́рфурцкае		 э́рфурцкага э́рфурцкіх
Д. э́рфурцкаму э́рфурцкай э́рфурцкаму э́рфурцкім
В. э́рфурцкі (неадуш.)
э́рфурцкага (адуш.)		 э́рфурцкую э́рфурцкае э́рфурцкія (неадуш.)
э́рфурцкіх (адуш.)
Т. э́рфурцкім э́рфурцкай
э́рфурцкаю		 э́рфурцкім э́рфурцкімі
М. э́рфурцкім э́рфурцкай э́рфурцкім э́рфурцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

эрцге́рцаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эрцге́рцаг эрцге́рцагі
Р. эрцге́рцага эрцге́рцагаў
Д. эрцге́рцагу эрцге́рцагам
В. эрцге́рцага эрцге́рцагаў
Т. эрцге́рцагам эрцге́рцагамі
М. эрцге́рцагу эрцге́рцагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эрцгерцагі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эрцгерцагі́ня эрцгерцагі́ні
Р. эрцгерцагі́ні эрцгерцагі́нь
Д. эрцгерцагі́ні эрцгерцагі́ням
В. эрцгерцагі́ню эрцгерцагі́нь
Т. эрцгерцагі́няй
эрцгерцагі́няю		 эрцгерцагі́нямі
М. эрцгерцагі́ні эрцгерцагі́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эрцге́рцагскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эрцге́рцагскі эрцге́рцагская эрцге́рцагскае эрцге́рцагскія
Р. эрцге́рцагскага эрцге́рцагскай
эрцге́рцагскае		 эрцге́рцагскага эрцге́рцагскіх
Д. эрцге́рцагскаму эрцге́рцагскай эрцге́рцагскаму эрцге́рцагскім
В. эрцге́рцагскі (неадуш.)
эрцге́рцагскага (адуш.)		 эрцге́рцагскую эрцге́рцагскае эрцге́рцагскія (неадуш.)
эрцге́рцагскіх (адуш.)
Т. эрцге́рцагскім эрцге́рцагскай
эрцге́рцагскаю		 эрцге́рцагскім эрцге́рцагскімі
М. эрцге́рцагскім эрцге́рцагскай эрцге́рцагскім эрцге́рцагскіх

Крыніцы: piskunou2012.

эрцге́рцагства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эрцге́рцагства эрцге́рцагствы
Р. эрцге́рцагства эрцге́рцагстваў
Д. эрцге́рцагству эрцге́рцагствам
В. эрцге́рцагства эрцге́рцагствы
Т. эрцге́рцагствам эрцге́рцагствамі
М. эрцге́рцагстве эрцге́рцагствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.