эруды́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эруды́тка эруды́ткі
Р. эруды́ткі эруды́так
Д. эруды́тцы эруды́ткам
В. эруды́тку эруды́так
Т. эруды́ткай
эруды́ткаю		 эруды́ткамі
М. эруды́тцы эруды́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)