эруды́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эруды́тка | эруды́ткі | |
| эруды́ткі | эруды́так | |
| эруды́тцы | эруды́ткам | |
| эруды́тку | эруды́так | |
| эруды́ткай эруды́ткаю |
эруды́ткамі | |
| эруды́тцы | эруды́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)