эруды́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эруды́т эруды́ты
Р. эруды́та эруды́таў
Д. эруды́ту эруды́там
В. эруды́та эруды́таў
Т. эруды́там эруды́тамі
М. эруды́це эруды́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)