Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдежзілмноруыя’

узві́нчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узві́нчванне
Р. узві́нчвання
Д. узві́нчванню
В. узві́нчванне
Т. узві́нчваннем
М. узві́нчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узві́нчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узві́нчваюся узві́нчваемся
2-я ас. узві́нчваешся узві́нчваецеся
3-я ас. узві́нчваецца узві́нчваюцца
Прошлы час
м. узві́нчваўся узві́нчваліся
ж. узві́нчвалася
н. узві́нчвалася
Загадны лад
2-я ас. узві́нчвайся узві́нчвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час узві́нчваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узві́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узві́нчваю узві́нчваем
2-я ас. узві́нчваеш узві́нчваеце
3-я ас. узві́нчвае узві́нчваюць
Прошлы час
м. узві́нчваў узві́нчвалі
ж. узві́нчвала
н. узві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. узві́нчвай узві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узві́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узві́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́раны узві́раная узві́ранае узві́раныя
Р. узві́ранага узві́ранай
узві́ранае		 узві́ранага узві́раных
Д. узві́ранаму узві́ранай узві́ранаму узві́раным
В. узві́раны (неадуш.)
узві́ранага (адуш.)		 узві́раную узві́ранае узві́раныя (неадуш.)
узві́раных (адуш.)
Т. узві́раным узві́ранай
узві́ранаю		 узві́раным узві́ранымі
М. узві́раным узві́ранай узві́раным узві́раных

Крыніцы: piskunou2012.

узві́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́раны узві́раная узві́ранае узві́раныя
Р. узві́ранага узві́ранай
узві́ранае		 узві́ранага узві́раных
Д. узві́ранаму узві́ранай узві́ранаму узві́раным
В. узві́раны (неадуш.)
узві́ранага (адуш.)		 узві́раную узві́ранае узві́раныя (неадуш.)
узві́раных (адуш.)
Т. узві́раным узві́ранай
узві́ранаю		 узві́раным узві́ранымі
М. узві́раным узві́ранай узві́раным узві́раных

Крыніцы: piskunou2012.

узвіры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узвіры́цца узвіра́цца
Прошлы час
м. узвіры́ўся узвіры́ліся
ж. узвіры́лася
н. узвіры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час узвіры́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узвіры́ць

‘узвіраваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узвіры́ць узвіра́ць
Прошлы час
м. узвіры́ў узвіры́лі
ж. узвіры́ла
н. узвіры́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узвіры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́ты узві́тая узві́тае узві́тыя
Р. узві́тага узві́тай
узві́тае		 узві́тага узві́тых
Д. узві́таму узві́тай узві́таму узві́тым
В. узві́ты (неадуш.)
узві́тага (адуш.)		 узві́тую узві́тае узві́тыя (неадуш.)
узві́тых (адуш.)
Т. узві́тым узві́тай
узві́таю		 узві́тым узві́тымі
М. узві́тым узві́тай узві́тым узві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узві́ты узві́тая узві́тае узві́тыя
Р. узві́тага узві́тай
узві́тае		 узві́тага узві́тых
Д. узві́таму узві́тай узві́таму узві́тым
В. узві́ты (неадуш.)
узві́тага (адуш.)		 узві́тую узві́тае узві́тыя (неадуш.)
узві́тых (адуш.)
Т. узві́тым узві́тай
узві́таю		 узві́тым узві́тымі
М. узві́тым узві́тай узві́тым узві́тых

Кароткая форма: узві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узві́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узві́ў узві́вы
Р. узві́ву узві́ваў
Д. узві́ву узві́вам
В. узві́ў узві́вы
Т. узві́вам узві́вамі
М. узві́ве узві́вах

Крыніцы: piskunou2012.