удасто́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удасто́юся |
удасто́імся |
2-я ас. |
удасто́ішся |
удасто́іцеся |
3-я ас. |
удасто́іцца |
удасто́яцца |
Прошлы час |
м. |
удасто́іўся |
удасто́іліся |
ж. |
удасто́ілася |
н. |
удасто́ілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
удасто́йся |
удасто́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удасто́іўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удасто́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удасто́ю |
удасто́ім |
2-я ас. |
удасто́іш |
удасто́іце |
3-я ас. |
удасто́іць |
удасто́яць |
Прошлы час |
м. |
удасто́іў |
удасто́ілі |
ж. |
удасто́іла |
н. |
удасто́іла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удасто́й |
удасто́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удасто́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удасто́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
удасто́йванне |
Р. |
удасто́йвання |
Д. |
удасто́йванню |
В. |
удасто́йванне |
Т. |
удасто́йваннем |
М. |
удасто́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
удасто́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удасто́йваюся |
удасто́йваемся |
2-я ас. |
удасто́йваешся |
удасто́йваецеся |
3-я ас. |
удасто́йваецца |
удасто́йваюцца |
Прошлы час |
м. |
удасто́йваўся |
удасто́йваліся |
ж. |
удасто́йвалася |
н. |
удасто́йвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
удасто́йвайся |
удасто́йвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удасто́йваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удасто́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удасто́йваю |
удасто́йваем |
2-я ас. |
удасто́йваеш |
удасто́йваеце |
3-я ас. |
удасто́йвае |
удасто́йваюць |
Прошлы час |
м. |
удасто́йваў |
удасто́йвалі |
ж. |
удасто́йвала |
н. |
удасто́йвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
удасто́йвай |
удасто́йвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
удасто́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удасту́пнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
удасту́пнены |
удасту́пненая |
удасту́пненае |
удасту́пненыя |
Р. |
удасту́пненага |
удасту́пненай удасту́пненае |
удасту́пненага |
удасту́пненых |
Д. |
удасту́пненаму |
удасту́пненай |
удасту́пненаму |
удасту́пненым |
В. |
удасту́пнены (неадуш.) удасту́пненага (адуш.) |
удасту́пненую |
удасту́пненае |
удасту́пненыя (неадуш.) удасту́пненых (адуш.) |
Т. |
удасту́пненым |
удасту́пненай удасту́пненаю |
удасту́пненым |
удасту́пненымі |
М. |
удасту́пненым |
удасту́пненай |
удасту́пненым |
удасту́пненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
удасту́пніць
‘зрабіць што-небудзь больш даступным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
удасту́пню |
удасту́пнім |
2-я ас. |
удасту́пніш |
удасту́пніце |
3-я ас. |
удасту́пніць |
удасту́пняць |
Прошлы час |
м. |
удасту́пніў |
удасту́пнілі |
ж. |
удасту́пніла |
н. |
удасту́пніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
удасту́пні |
удасту́пніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
удасту́пніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уда́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уда́ў |
уда́вы |
Р. |
уда́ва |
уда́ваў |
Д. |
уда́ву |
уда́вам |
В. |
уда́ва |
уда́ваў |
Т. |
уда́вам |
уда́вамі |
М. |
уда́ве |
уда́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.