уда́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
уда́ў | уда́вы | |
уда́ва | уда́ваў | |
уда́ву | уда́вам | |
уда́ва | уда́ваў | |
уда́вам | уда́вамі | |
уда́ве | уда́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)