Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карагандзі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карагандзі́нскі карагандзі́нская карагандзі́нскае карагандзі́нскія
Р. карагандзі́нскага карагандзі́нскай
карагандзі́нскае
карагандзі́нскага карагандзі́нскіх
Д. карагандзі́нскаму карагандзі́нскай карагандзі́нскаму карагандзі́нскім
В. карагандзі́нскі (неадуш.)
карагандзі́нскага (адуш.)
карагандзі́нскую карагандзі́нскае карагандзі́нскія (неадуш.)
карагандзі́нскіх (адуш.)
Т. карагандзі́нскім карагандзі́нскай
карагандзі́нскаю
карагандзі́нскім карагандзі́нскімі
М. карагандзі́нскім карагандзі́нскай карагандзі́нскім карагандзі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

карага́нка

‘ліса’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карага́нка карага́нкі
Р. карага́нкі карага́нак
Д. карага́нцы карага́нкам
В. карага́нку карага́нак
Т. карага́нкай
карага́нкаю
карага́нкамі
М. карага́нцы карага́нках

Крыніцы: piskunou2012.

карага́ч

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. карага́ч
Р. карагачу́
Д. карагачу́
В. карага́ч
Т. карагачо́м
М. карагачы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карага́ч

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карага́ч карагачы́
Р. карагача́ карагачо́ў
Д. карагачу́ карагача́м
В. карага́ч карагачы́
Т. карагачо́м карагача́мі
М. карагачы́ карагача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карага́чавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карага́чавы карага́чавая карага́чавае карага́чавыя
Р. карага́чавага карага́чавай
карага́чавае
карага́чавага карага́чавых
Д. карага́чаваму карага́чавай карага́чаваму карага́чавым
В. карага́чавы (неадуш.)
карага́чавага (адуш.)
карага́чавую карага́чавае карага́чавыя (неадуш.)
карага́чавых (адуш.)
Т. карага́чавым карага́чавай
карага́чаваю
карага́чавым карага́чавымі
М. карага́чавым карага́чавай карага́чавым карага́чавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караго́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караго́д караго́ды
Р. караго́да караго́даў
Д. караго́ду караго́дам
В. караго́д караго́ды
Т. караго́дам караго́дамі
М. караго́дзе караго́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

караго́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. караго́джуся караго́дзімся
2-я ас. караго́дзішся караго́дзіцеся
3-я ас. караго́дзіцца караго́дзяцца
Прошлы час
м. караго́дзіўся караго́дзіліся
ж. караго́дзілася
н. караго́дзілася
Загадны лад
2-я ас. караго́дзься караго́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час караго́дзячыся

Крыніцы: piskunou2012.

караго́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. караго́джу караго́дзім
2-я ас. караго́дзіш караго́дзіце
3-я ас. караго́дзіць караго́дзяць
Прошлы час
м. караго́дзіў караго́дзілі
ж. караго́дзіла
н. караго́дзіла
Дзеепрыслоўе
цяп. час караго́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

караго́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
караго́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

караго́дна-гульнявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караго́дна-гульнявы́ караго́дна-гульнява́я караго́дна-гульняво́е караго́дна-гульнявы́я
Р. караго́дна-гульняво́га караго́дна-гульняво́й
караго́дна-гульняво́е
караго́дна-гульняво́га караго́дна-гульнявы́х
Д. караго́дна-гульняво́му караго́дна-гульняво́й караго́дна-гульняво́му караго́дна-гульнявы́м
В. караго́дна-гульнявы́ (неадуш.)
караго́дна-гульняво́га (адуш.)
караго́дна-гульняву́ю караго́дна-гульняво́е караго́дна-гульнявы́я (неадуш.)
караго́дна-гульнявы́х (адуш.)
Т. караго́дна-гульнявы́м караго́дна-гульняво́й
караго́дна-гульняво́ю
караго́дна-гульнявы́м караго́дна-гульнявы́мі
М. караго́дна-гульнявы́м караго́дна-гульняво́й караго́дна-гульнявы́м караго́дна-гульнявы́х

Крыніцы: piskunou2012.