Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зарані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зарані́ца зарані́цы
Р. зарані́цы зарані́ц
Д. зарані́цы зарані́цам
В. зарані́цу зарані́цы
Т. зарані́цай
зарані́цаю
зарані́цамі
М. зарані́цы зарані́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зара́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зара́нка зара́нкі
Р. зара́нкі зара́нак
Д. зара́нцы зара́нкам
В. зара́нку зара́нкі
Т. зара́нкай
зара́нкаю
зара́нкамі
М. зара́нцы зара́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зара́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́нкавы зара́нкавая зара́нкавае зара́нкавыя
Р. зара́нкавага зара́нкавай
зара́нкавае
зара́нкавага зара́нкавых
Д. зара́нкаваму зара́нкавай зара́нкаваму зара́нкавым
В. зара́нкавы (неадуш.)
зара́нкавага (адуш.)
зара́нкавую зара́нкавае зара́нкавыя (неадуш.)
зара́нкавых (адуш.)
Т. зара́нкавым зара́нкавай
зара́нкаваю
зара́нкавым зара́нкавымі
М. зара́нкавым зара́нкавай зара́нкавым зара́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Заранко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заранко́ва
Р. Заранко́ва
Д. Заранко́ву
В. Заранко́ва
Т. Заранко́вам
М. Заранко́ве

зара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зара́нне
Р. зара́ння
Д. зара́нню
В. зара́нне
Т. зара́ннем
М. зара́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зара́нні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́нні зара́нняя зара́нняе зара́ннія
Р. зара́нняга зара́нняй
зара́нняе
зара́нняга зара́нніх
Д. зара́нняму зара́нняй зара́нняму зара́ннім
В. зара́нні (неадуш.)
зара́нняга (адуш.)
зара́ннюю зара́нняе зара́ннія (неадуш.)
зара́нніх (адуш.)
Т. зара́ннім зара́нняй
зара́нняю
зара́ннім зара́ннімі
М. зара́ннім зара́нняй зара́ннім зара́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зара́ння

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зара́ння - -

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

зарано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зарано́сны зарано́сная зарано́снае зарано́сныя
Р. зарано́снага зарано́снай
зарано́снае
зарано́снага зарано́сных
Д. зарано́снаму зарано́снай зарано́снаму зарано́сным
В. зарано́сны (неадуш.)
зарано́снага (адуш.)
зарано́сную зарано́снае зарано́сныя (неадуш.)
зарано́сных (адуш.)
Т. зарано́сным зарано́снай
зарано́снаю
зарано́сным зарано́снымі
М. зарано́сным зарано́снай зарано́сным зарано́сных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

зара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́ны зара́ная зара́нае зара́ныя
Р. зара́нага зара́най
зара́нае
зара́нага зара́ных
Д. зара́наму зара́най зара́наму зара́ным
В. зара́ны
зара́нага
зара́ную зара́нае зара́ныя
зара́ных
Т. зара́ным зара́най
зара́наю
зара́ным зара́нымі
М. зара́ным зара́най зара́ным зара́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

зара́нь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зара́нь - -

Крыніцы: piskunou2012.