загамава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загамава́ны |
загамава́ная |
загамава́нае |
загамава́ныя |
Р. |
загамава́нага |
загамава́най загамава́нае |
загамава́нага |
загамава́ных |
Д. |
загамава́наму |
загамава́най |
загамава́наму |
загамава́ным |
В. |
загамава́ны (неадуш.) загамава́нага (адуш.) |
загамава́ную |
загамава́нае |
загамава́ныя (неадуш.) загамава́ных (адуш.) |
Т. |
загамава́ным |
загамава́най загамава́наю |
загамава́ным |
загамава́нымі |
М. |
загамава́ным |
загамава́най |
загамава́ным |
загамава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
загамава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загаму́юся |
загаму́емся |
2-я ас. |
загаму́ешся |
загаму́ецеся |
3-я ас. |
загаму́ецца |
загаму́юцца |
Прошлы час |
м. |
загамава́ўся |
загамава́ліся |
ж. |
загамава́лася |
н. |
загамава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
загаму́йся |
загаму́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загамава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
загамава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загаму́ю |
загаму́ем |
2-я ас. |
загаму́еш |
загаму́еце |
3-я ас. |
загаму́е |
загаму́юць |
Прошлы час |
м. |
загамава́ў |
загамава́лі |
ж. |
загамава́ла |
н. |
загамава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загаму́й |
загаму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загамава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загамані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загаманю́ся |
загамо́німся |
2-я ас. |
загамо́нішся |
загамо́ніцеся |
3-я ас. |
загамо́ніцца |
загамо́няцца |
Прошлы час |
м. |
загамані́ўся |
загамані́ліся |
ж. |
загамані́лася |
н. |
загамані́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
загамані́ся |
загамані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загамані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загамані́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загаманю́ |
загамо́нім |
2-я ас. |
загамо́ніш |
загамо́ніце |
3-я ас. |
загамо́ніць |
загамо́няць |
Прошлы час |
м. |
загамані́ў |
загамані́лі |
ж. |
загамані́ла |
н. |
загамані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загамані́ |
загамані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загамані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загамза́ць
‘пачаць гамзаць - гугнявіць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загамза́ю |
загамза́ем |
2-я ас. |
загамза́еш |
загамза́еце |
3-я ас. |
загамза́е |
загамза́юць |
Прошлы час |
м. |
загамза́ў |
загамза́лі |
ж. |
загамза́ла |
н. |
загамза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загамза́й |
загамза́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загамза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загамо́ньваць
‘пачынаць гаманіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загамо́ньваю |
загамо́ньваем |
2-я ас. |
загамо́ньваеш |
загамо́ньваеце |
3-я ас. |
загамо́ньвае |
загамо́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
загамо́ньваў |
загамо́ньвалі |
ж. |
загамо́ньвала |
н. |
загамо́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
загамо́ньвай |
загамо́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загамо́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зага́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зага́на |
зага́ны |
Р. |
зага́ны |
зага́н |
Д. |
зага́не |
зага́нам |
В. |
зага́ну |
зага́ны |
Т. |
зага́най зага́наю |
зага́намі |
М. |
зага́не |
зага́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заганары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заганару́ся |
заганары́мся |
2-я ас. |
заганары́шся |
заганарыце́ся |
3-я ас. |
заганары́цца |
заганара́цца |
Прошлы час |
м. |
заганары́ўся |
заганары́ліся |
ж. |
заганары́лася |
н. |
заганары́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заганары́ся |
заганары́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заганары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зага́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зага́начка |
зага́начкі |
Р. |
зага́начкі |
зага́начак |
Д. |
зага́начцы |
зага́начкам |
В. |
зага́начку |
зага́начкі |
Т. |
зага́начкай зага́начкаю |
зага́начкамі |
М. |
зага́начцы |
зага́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.