завало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завало́чаны |
завало́чаная |
завало́чанае |
завало́чаныя |
Р. |
завало́чанага |
завало́чанай завало́чанае |
завало́чанага |
завало́чаных |
Д. |
завало́чанаму |
завало́чанай |
завало́чанаму |
завало́чаным |
В. |
завало́чаны (неадуш.) завало́чанага (адуш.) |
завало́чаную |
завало́чанае |
завало́чаныя (неадуш.) завало́чаных (адуш.) |
Т. |
завало́чаным |
завало́чанай завало́чанаю |
завало́чаным |
завало́чанымі |
М. |
завало́чаным |
завало́чанай |
завало́чаным |
завало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завало́чаны |
завало́чаная |
завало́чанае |
завало́чаныя |
Р. |
завало́чанага |
завало́чанай завало́чанае |
завало́чанага |
завало́чаных |
Д. |
завало́чанаму |
завало́чанай |
завало́чанаму |
завало́чаным |
В. |
завало́чаны (неадуш.) завало́чанага (адуш.) |
завало́чаную |
завало́чанае |
завало́чаныя (неадуш.) завало́чаных (адуш.) |
Т. |
завало́чаным |
завало́чанай завало́чанаю |
завало́чаным |
завало́чанымі |
М. |
завало́чаным |
завало́чанай |
завало́чаным |
завало́чаных |
Кароткая форма: завало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Завало́чыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Завало́чыцы |
Р. |
Завало́чыц Завало́чыцаў |
Д. |
Завало́чыцам |
В. |
Завало́чыцы |
Т. |
Завало́чыцамі |
М. |
Завало́чыцах |
завалту́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завалту́жуся |
завалту́зімся |
2-я ас. |
завалту́зішся |
завалту́зіцеся |
3-я ас. |
завалту́зіцца |
завалту́зяцца |
Прошлы час |
м. |
завалту́зіўся |
завалту́зіліся |
ж. |
завалту́зілася |
н. |
завалту́зілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завалту́зіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завалу́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завалу́ненасць |
завалу́ненасці |
Р. |
завалу́ненасці |
завалу́ненасцей завалу́ненасцяў |
Д. |
завалу́ненасці |
завалу́ненасцям |
В. |
завалу́ненасць |
завалу́ненасці |
Т. |
завалу́ненасцю |
завалу́ненасцямі |
М. |
завалу́ненасці |
завалу́ненасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
завалу́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завалу́нены |
завалу́неная |
завалу́ненае |
завалу́неныя |
Р. |
завалу́ненага |
завалу́ненай завалу́ненае |
завалу́ненага |
завалу́неных |
Д. |
завалу́ненаму |
завалу́ненай |
завалу́ненаму |
завалу́неным |
В. |
завалу́нены (неадуш.) завалу́ненага (адуш.) |
завалу́неную |
завалу́ненае |
завалу́неныя (неадуш.) завалу́неных (адуш.) |
Т. |
завалу́неным |
завалу́ненай завалу́ненаю |
завалу́неным |
завалу́ненымі |
М. |
завалу́неным |
завалу́ненай |
завалу́неным |
завалу́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Зава́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зава́лы |
Р. |
Зава́л Зава́лаў |
Д. |
Зава́лам |
В. |
Зава́лы |
Т. |
Зава́ламі |
М. |
Зава́лах |
Завалы́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Завалы́нка |
Р. |
Завалы́нкі |
Д. |
Завалы́нцы |
В. |
Завалы́нку |
Т. |
Завалы́нкай Завалы́нкаю |
М. |
Завалы́нцы |