заасфальтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заасфальтава́ны |
заасфальтава́ная |
заасфальтава́нае |
заасфальтава́ныя |
Р. |
заасфальтава́нага |
заасфальтава́най заасфальтава́нае |
заасфальтава́нага |
заасфальтава́ных |
Д. |
заасфальтава́наму |
заасфальтава́най |
заасфальтава́наму |
заасфальтава́ным |
В. |
заасфальтава́ны (неадуш.) заасфальтава́нага (адуш.) |
заасфальтава́ную |
заасфальтава́нае |
заасфальтава́ныя (неадуш.) заасфальтава́ных (адуш.) |
Т. |
заасфальтава́ным |
заасфальтава́най заасфальтава́наю |
заасфальтава́ным |
заасфальтава́нымі |
М. |
заасфальтава́ным |
заасфальтава́най |
заасфальтава́ным |
заасфальтава́ных |
Кароткая форма: заасфальтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заасфальтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заасфальту́ю |
заасфальту́ем |
2-я ас. |
заасфальту́еш |
заасфальту́еце |
3-я ас. |
заасфальту́е |
заасфальту́юць |
Прошлы час |
м. |
заасфальтава́ў |
заасфальтава́лі |
ж. |
заасфальтава́ла |
н. |
заасфальтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заасфальту́й |
заасфальту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заасфальтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заасяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
заасяне́е |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
заасяне́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
заатакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заатакава́ны |
заатакава́ная |
заатакава́нае |
заатакава́ныя |
Р. |
заатакава́нага |
заатакава́най заатакава́нае |
заатакава́нага |
заатакава́ных |
Д. |
заатакава́наму |
заатакава́най |
заатакава́наму |
заатакава́ным |
В. |
заатакава́ны (неадуш.) заатакава́нага (адуш.) |
заатакава́ную |
заатакава́нае |
заатакава́ныя (неадуш.) заатакава́ных (адуш.) |
Т. |
заатакава́ным |
заатакава́най заатакава́наю |
заатакава́ным |
заатакава́нымі |
М. |
заатакава́ным |
заатакава́най |
заатакава́ным |
заатакава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заатакава́ць
‘пачаць, ажыццявіць атаку чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заатаку́ю |
заатаку́ем |
2-я ас. |
заатаку́еш |
заатаку́еце |
3-я ас. |
заатаку́е |
заатаку́юць |
Прошлы час |
м. |
заатакава́ў |
заатакава́лі |
ж. |
заатакава́ла |
н. |
заатакава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заатаку́й |
заатаку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заатакава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заатланты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заатланты́чны |
заатланты́чная |
заатланты́чнае |
заатланты́чныя |
Р. |
заатланты́чнага |
заатланты́чнай заатланты́чнае |
заатланты́чнага |
заатланты́чных |
Д. |
заатланты́чнаму |
заатланты́чнай |
заатланты́чнаму |
заатланты́чным |
В. |
заатланты́чны (неадуш.) заатланты́чнага (адуш.) |
заатланты́чную |
заатланты́чнае |
заатланты́чныя (неадуш.) заатланты́чных (адуш.) |
Т. |
заатланты́чным |
заатланты́чнай заатланты́чнаю |
заатланты́чным |
заатланты́чнымі |
М. |
заатланты́чным |
заатланты́чнай |
заатланты́чным |
заатланты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
заатмасфе́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заатмасфе́рны |
заатмасфе́рная |
заатмасфе́рнае |
заатмасфе́рныя |
Р. |
заатмасфе́рнага |
заатмасфе́рнай заатмасфе́рнае |
заатмасфе́рнага |
заатмасфе́рных |
Д. |
заатмасфе́рнаму |
заатмасфе́рнай |
заатмасфе́рнаму |
заатмасфе́рным |
В. |
заатмасфе́рны (неадуш.) заатмасфе́рнага (адуш.) |
заатмасфе́рную |
заатмасфе́рнае |
заатмасфе́рныя (неадуш.) заатмасфе́рных (адуш.) |
Т. |
заатмасфе́рным |
заатмасфе́рнай заатмасфе́рнаю |
заатмасфе́рным |
заатмасфе́рнымі |
М. |
заатмасфе́рным |
заатмасфе́рнай |
заатмасфе́рным |
заатмасфе́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
заатэ́хнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заатэ́хнік |
заатэ́хнікі |
Р. |
заатэ́хніка |
заатэ́хнікаў |
Д. |
заатэ́хніку |
заатэ́хнікам |
В. |
заатэ́хніка |
заатэ́хнікаў |
Т. |
заатэ́хнікам |
заатэ́хнікамі |
М. |
заатэ́хніку |
заатэ́хніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заатэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
заатэ́хніка |
Р. |
заатэ́хнікі |
Д. |
заатэ́хніцы |
В. |
заатэ́хніку |
Т. |
заатэ́хнікай заатэ́хнікаю |
М. |
заатэ́хніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.