Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэвалюцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэвалюцы́йны дэвалюцы́йная дэвалюцы́йнае дэвалюцы́йныя
Р. дэвалюцы́йнага дэвалюцы́йнай
дэвалюцы́йнае		 дэвалюцы́йнага дэвалюцы́йных
Д. дэвалюцы́йнаму дэвалюцы́йнай дэвалюцы́йнаму дэвалюцы́йным
В. дэвалюцы́йны (неадуш.)
дэвалюцы́йнага (адуш.)		 дэвалюцы́йную дэвалюцы́йнае дэвалюцы́йныя (неадуш.)
дэвалюцы́йных (адуш.)
Т. дэвалюцы́йным дэвалюцы́йнай
дэвалюцы́йнаю		 дэвалюцы́йным дэвалюцы́йнымі
М. дэвалюцы́йным дэвалюцы́йнай дэвалюцы́йным дэвалюцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дэвалю́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэвалю́цыя
Р. дэвалю́цыі
Д. дэвалю́цыі
В. дэвалю́цыю
Т. дэвалю́цыяй
дэвалю́цыяю
М. дэвалю́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэвастацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэвастацы́йны дэвастацы́йная дэвастацы́йнае дэвастацы́йныя
Р. дэвастацы́йнага дэвастацы́йнай
дэвастацы́йнае		 дэвастацы́йнага дэвастацы́йных
Д. дэвастацы́йнаму дэвастацы́йнай дэвастацы́йнаму дэвастацы́йным
В. дэвастацы́йны (неадуш.)
дэвастацы́йнага (адуш.)		 дэвастацы́йную дэвастацы́йнае дэвастацы́йныя (неадуш.)
дэвастацы́йных (адуш.)
Т. дэвастацы́йным дэвастацы́йнай
дэвастацы́йнаю		 дэвастацы́йным дэвастацы́йнымі
М. дэвастацы́йным дэвастацы́йнай дэвастацы́йным дэвастацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дэваста́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэваста́цыя
Р. дэваста́цыі
Д. дэваста́цыі
В. дэваста́цыю
Т. дэваста́цыяй
дэваста́цыяю
М. дэваста́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэвело́пер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэвело́пер дэвело́перы
Р. дэвело́пера дэвело́пераў
Д. дэвело́перу дэвело́перам
В. дэвело́пера дэвело́пераў
Т. дэвело́перам дэвело́перамі
М. дэвело́перу дэвело́перах

Крыніцы: piskunou2012.

дэвело́перскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэвело́перскі дэвело́перская дэвело́перскае дэвело́перскія
Р. дэвело́перскага дэвело́перскай
дэвело́перскае		 дэвело́перскага дэвело́перскіх
Д. дэвело́перскаму дэвело́перскай дэвело́перскаму дэвело́перскім
В. дэвело́перскі (неадуш.)
дэвело́перскага (адуш.)		 дэвело́перскую дэвело́перскае дэвело́перскія (неадуш.)
дэвело́перскіх (адуш.)
Т. дэвело́перскім дэвело́перскай
дэвело́перскаю		 дэвело́перскім дэвело́перскімі
М. дэвело́перскім дэвело́перскай дэвело́перскім дэвело́перскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дэ́вергі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дэ́вергі
Р. Дэ́вергаў
Д. Дэ́вергам
В. Дэ́вергі
Т. Дэ́вергамі
М. Дэ́вергах

Дэ́від

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Дэ́від Дэ́віды
Р. Дэ́віда Дэ́відаў
Д. Дэ́віду Дэ́відам
В. Дэ́віда Дэ́відаў
Т. Дэ́відам Дэ́відамі
М. Дэ́відзе Дэ́відах

дэвіё́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэвіё́метр дэвіё́метры
Р. дэвіё́метра дэвіё́метраў
Д. дэвіё́метру дэвіё́метрам
В. дэвіё́метр дэвіё́метры
Т. дэвіё́метрам дэвіё́метрамі
М. дэвіё́метры дэвіё́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

дэві́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэві́з дэві́зы
Р. дэві́за дэві́заў
Д. дэві́зу дэві́зам
В. дэві́з дэві́зы
Т. дэві́зам дэві́замі
М. дэві́зе дэві́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.