Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Дарафе́й

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Дарафе́й Дарафе́і
Р. Дарафе́я Дарафе́яў
Д. Дарафе́ю Дарафе́ям
В. Дарафе́я Дарафе́яў
Т. Дарафе́ем Дарафе́ямі
М. Дарафе́ю Дарафе́ях

Дарахі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарахі́
Р. Дарахо́ў
Д. Дараха́м
В. Дарахі́
Т. Дараха́мі
М. Дараха́х

дарашава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарашава́ты дарашава́тая дарашава́тае дарашава́тыя
Р. дарашава́тага дарашава́тай
дарашава́тае
дарашава́тага дарашава́тых
Д. дарашава́таму дарашава́тай дарашава́таму дарашава́тым
В. дарашава́ты (неадуш.)
дарашава́тага (адуш.)
дарашава́тую дарашава́тае дарашава́тыя (неадуш.)
дарашава́тых (адуш.)
Т. дарашава́тым дарашава́тай
дарашава́таю
дарашава́тым дарашава́тымі
М. дарашава́тым дарашава́тай дарашава́тым дарашава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дарашы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарашы́
Р. Дарашо́ў
Д. Дараша́м
В. Дарашы́
Т. Дараша́мі
М. Дараша́х

Дарашэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дарашэ́вічы
Р. Дарашэ́віч
Дарашэ́вічаў
Д. Дарашэ́вічам
В. Дарашэ́вічы
Т. Дарашэ́вічамі
М. Дарашэ́вічах

дарва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарва́ны дарва́ная дарва́нае дарва́ныя
Р. дарва́нага дарва́най
дарва́нае
дарва́нага дарва́ных
Д. дарва́наму дарва́най дарва́наму дарва́ным
В. дарва́ны (неадуш.)
дарва́нага (адуш.)
дарва́ную дарва́нае дарва́ныя (неадуш.)
дарва́ных (адуш.)
Т. дарва́ным дарва́най
дарва́наю
дарва́ным дарва́нымі
М. дарва́ным дарва́най дарва́ным дарва́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

дарва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарва́ны дарва́ная дарва́нае дарва́ныя
Р. дарва́нага дарва́най
дарва́нае
дарва́нага дарва́ных
Д. дарва́наму дарва́най дарва́наму дарва́ным
В. дарва́ны (неадуш.)
дарва́нага (адуш.)
дарва́ную дарва́нае дарва́ныя (неадуш.)
дарва́ных (адуш.)
Т. дарва́ным дарва́най
дарва́наю
дарва́ным дарва́нымі
М. дарва́ным дарва́най дарва́ным дарва́ных

Кароткая форма: дарва́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

дарва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарву́ся дарвё́мся
2-я ас. дарве́шся дарвяце́ся
3-я ас. дарве́цца дарву́цца
Прошлы час
м. дарва́ўся дарва́ліся
ж. дарва́лася
н. дарва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дарва́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дарва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дарву́ дарвё́м
2-я ас. дарве́ш дарвяце́
3-я ас. дарве́ дарву́ць
Прошлы час
м. дарва́ў дарва́лі
ж. дарва́ла
н. дарва́ла
Загадны лад
2-я ас. дарві́ дарві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дарва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Да́рвінаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Да́рвінаў Да́рвінава Да́рвінава Да́рвінавы
Р. Да́рвінавага Да́рвінавай
Да́рвінавае
Да́рвінавага Да́рвінавых
Д. Да́рвінаваму Да́рвінавай Да́рвінаваму Да́рвінавым
В. Да́рвінаў (неадуш.)
Да́рвінавага (адуш.)
Да́рвінаву Да́рвінава Да́рвінавы (неадуш.)
Да́рвінавых (адуш.)
Т. Да́рвінавым Да́рвінавай
Да́рвінаваю
Да́рвінавым Да́рвінавымі
М. Да́рвінавым Да́рвінавай Да́рвінавым Да́рвінавых

Крыніцы: piskunou2012.