ві́нна-гарэ́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ві́нна-гарэ́лачны |
ві́нна-гарэ́лачная |
ві́нна-гарэ́лачнае |
ві́нна-гарэ́лачныя |
Р. |
ві́нна-гарэ́лачнага |
ві́нна-гарэ́лачнай ві́нна-гарэ́лачнае |
ві́нна-гарэ́лачнага |
ві́нна-гарэ́лачных |
Д. |
ві́нна-гарэ́лачнаму |
ві́нна-гарэ́лачнай |
ві́нна-гарэ́лачнаму |
ві́нна-гарэ́лачным |
В. |
ві́нна-гарэ́лачны (неадуш.) ві́нна-гарэ́лачнага (адуш.) |
ві́нна-гарэ́лачную |
ві́нна-гарэ́лачнае |
ві́нна-гарэ́лачныя (неадуш.) ві́нна-гарэ́лачных (адуш.) |
Т. |
ві́нна-гарэ́лачным |
ві́нна-гарэ́лачнай ві́нна-гарэ́лачнаю |
ві́нна-гарэ́лачным |
ві́нна-гарэ́лачнымі |
М. |
ві́нна-гарэ́лачным |
ві́нна-гарэ́лачнай |
ві́нна-гарэ́лачным |
ві́нна-гарэ́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ві́нна-канья́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ві́нна-канья́чны |
ві́нна-канья́чная |
ві́нна-канья́чнае |
ві́нна-канья́чныя |
Р. |
ві́нна-канья́чнага |
ві́нна-канья́чнай ві́нна-канья́чнае |
ві́нна-канья́чнага |
ві́нна-канья́чных |
Д. |
ві́нна-канья́чнаму |
ві́нна-канья́чнай |
ві́нна-канья́чнаму |
ві́нна-канья́чным |
В. |
ві́нна-канья́чны (неадуш.) ві́нна-канья́чнага (адуш.) |
ві́нна-канья́чную |
ві́нна-канья́чнае |
ві́нна-канья́чныя (неадуш.) ві́нна-канья́чных (адуш.) |
Т. |
ві́нна-канья́чным |
ві́нна-канья́чнай ві́нна-канья́чнаю |
ві́нна-канья́чным |
ві́нна-канья́чнымі |
М. |
ві́нна-канья́чным |
ві́нна-канья́чнай |
ві́нна-канья́чным |
ві́нна-канья́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ві́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ві́ннік |
ві́ннікі |
Р. |
ві́нніка |
ві́ннікаў |
Д. |
ві́нніку |
ві́ннікам |
В. |
ві́нніка |
ві́ннікаў |
Т. |
ві́ннікам |
ві́ннікамі |
М. |
ві́нніку |
ві́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́нніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ві́нніца |
ві́нніцы |
Р. |
ві́нніцы |
ві́нніц |
Д. |
ві́нніцы |
ві́нніцам |
В. |
ві́нніцу |
ві́нніцы |
Т. |
ві́нніцай ві́нніцаю |
ві́нніцамі |
М. |
ві́нніцы |
ві́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́нніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ві́нніцкі |
ві́нніцкая |
ві́нніцкае |
ві́нніцкія |
Р. |
ві́нніцкага |
ві́нніцкай ві́нніцкае |
ві́нніцкага |
ві́нніцкіх |
Д. |
ві́нніцкаму |
ві́нніцкай |
ві́нніцкаму |
ві́нніцкім |
В. |
ві́нніцкі (неадуш.) ві́нніцкага (адуш.) |
ві́нніцкую |
ві́нніцкае |
ві́нніцкія (неадуш.) ві́нніцкіх (адуш.) |
Т. |
ві́нніцкім |
ві́нніцкай ві́нніцкаю |
ві́нніцкім |
ві́нніцкімі |
М. |
ві́нніцкім |
ві́нніцкай |
ві́нніцкім |
ві́нніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.