ві́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́нніца ві́нніцы
Р. ві́нніцы ві́нніц
Д. ві́нніцы ві́нніцам
В. ві́нніцу ві́нніцы
Т. ві́нніцай
ві́нніцаю
ві́нніцамі
М. ві́нніцы ві́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)