ві́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́ннік ві́ннікі
Р. ві́нніка ві́ннікаў
Д. ві́нніку ві́ннікам
В. ві́нніка ві́ннікаў
Т. ві́ннікам ві́ннікамі
М. ві́нніку ві́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)