арыштава́ны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
арыштава́ны |
арыштава́ныя |
Р. |
арыштава́нага |
арыштава́ных |
Д. |
арыштава́наму |
арыштава́ным |
В. |
арыштава́нага |
арыштава́ных |
Т. |
арыштава́ным |
арыштава́нымі |
М. |
арыштава́ным |
арыштава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
арыштава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арыштава́ны |
арыштава́ная |
арыштава́нае |
арыштава́ныя |
Р. |
арыштава́нага |
арыштава́най арыштава́нае |
арыштава́нага |
арыштава́ных |
Д. |
арыштава́наму |
арыштава́най |
арыштава́наму |
арыштава́ным |
В. |
арыштава́ны (неадуш.) арыштава́нага (адуш.) |
арыштава́ную |
арыштава́нае |
арыштава́ныя (неадуш.) арыштава́ных (адуш.) |
Т. |
арыштава́ным |
арыштава́най арыштава́наю |
арыштава́ным |
арыштава́нымі |
М. |
арыштава́ным |
арыштава́най |
арыштава́ным |
арыштава́ных |
Кароткая форма: арыштава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арыштава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
арышту́ю |
арышту́ем |
2-я ас. |
арышту́еш |
арышту́еце |
3-я ас. |
арышту́е |
арышту́юць |
Прошлы час |
м. |
арыштава́ў |
арыштава́лі |
ж. |
арыштава́ла |
н. |
арыштава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
арышту́й |
арышту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
арыштава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арышта́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арышта́нт |
арышта́нты |
Р. |
арышта́нта |
арышта́нтаў |
Д. |
арышта́нту |
арышта́нтам |
В. |
арышта́нта |
арышта́нтаў |
Т. |
арышта́нтам |
арышта́нтамі |
М. |
арышта́нце |
арышта́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арышта́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арышта́нтка |
арышта́нткі |
Р. |
арышта́нткі |
арышта́нтак |
Д. |
арышта́нтцы |
арышта́нткам |
В. |
арышта́нтку |
арышта́нтак |
Т. |
арышта́нткай арышта́нткаю |
арышта́нткамі |
М. |
арышта́нтцы |
арышта́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арышта́нцкая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
арышта́нцкая |
арышта́нцкія |
Р. |
арышта́нцкай |
арышта́нцкіх |
Д. |
арышта́нцкай |
арышта́нцкім |
В. |
арышта́нцкую |
арышта́нцкія |
Т. |
арышта́нцкай арышта́нцкаю |
арышта́нцкімі |
М. |
арышта́нцкай |
арышта́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
арышта́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арышта́нцкі |
арышта́нцкая |
арышта́нцкае |
арышта́нцкія |
Р. |
арышта́нцкага |
арышта́нцкай арышта́нцкае |
арышта́нцкага |
арышта́нцкіх |
Д. |
арышта́нцкаму |
арышта́нцкай |
арышта́нцкаму |
арышта́нцкім |
В. |
арышта́нцкі (неадуш.) арышта́нцкага (адуш.) |
арышта́нцкую |
арышта́нцкае |
арышта́нцкія (неадуш.) арышта́нцкіх (адуш.) |
Т. |
арышта́нцкім |
арышта́нцкай арышта́нцкаю |
арышта́нцкім |
арышта́нцкімі |
М. |
арышта́нцкім |
арышта́нцкай |
арышта́нцкім |
арышта́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
а́рыштны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
а́рыштны |
а́рыштная |
а́рыштнае |
а́рыштныя |
Р. |
а́рыштнага |
а́рыштнай а́рыштнае |
а́рыштнага |
а́рыштных |
Д. |
а́рыштнаму |
а́рыштнай |
а́рыштнаму |
а́рыштным |
В. |
а́рыштны (неадуш.) а́рыштнага (адуш.) |
а́рыштную |
а́рыштнае |
а́рыштныя (неадуш.) а́рыштных (адуш.) |
Т. |
а́рыштным |
а́рыштнай а́рыштнаю |
а́рыштным |
а́рыштнымі |
М. |
а́рыштным |
а́рыштнай |
а́рыштным |
а́рыштных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.