Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыягене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыягене́з
Р. дыягене́зу
Д. дыягене́зу
В. дыягене́з
Т. дыягене́зам
М. дыягене́зе

Крыніцы: piskunou2012.

дыя́гназ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыя́гназ дыя́гназы
Р. дыя́гназу дыя́гназаў
Д. дыя́гназу дыя́гназам
В. дыя́гназ дыя́гназы
Т. дыя́гназам дыя́гназамі
М. дыя́гназе дыя́гназах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягназава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыягназава́нне
Р. дыягназава́ння
Д. дыягназава́нню
В. дыягназава́нне
Т. дыягназава́ннем
М. дыягназава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дыягназава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дыягназу́ецца дыягназу́юцца
Прошлы час
м. дыягназава́ўся дыягназава́ліся
ж. дыягназава́лася
н. дыягназава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыягназу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

дыягназава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дыягназу́ецца дыягназу́юцца
Прошлы час
м. дыягназава́ўся дыягназава́ліся
ж. дыягназава́лася
н. дыягназава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дыягназава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дыягназава́ць

‘паставіць (ставіць) дыягназ’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыягназу́ю дыягназу́ем
2-я ас. дыягназу́еш дыягназу́еце
3-я ас. дыягназу́е дыягназу́юць
Прошлы час
м. дыягназава́ў дыягназава́лі
ж. дыягназава́ла
н. дыягназава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягназу́й дыягназу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыягназу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дыягназава́ць

‘паставіць (ставіць) дыягназ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыягназу́ю дыягназу́ем
2-я ас. дыягназу́еш дыягназу́еце
3-я ас. дыягназу́е дыягназу́юць
Прошлы час
м. дыягназава́ў дыягназава́лі
ж. дыягназава́ла
н. дыягназава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягназу́й дыягназу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыягназава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дыягнастава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыягнастава́нне
Р. дыягнастава́ння
Д. дыягнастава́нню
В. дыягнастава́нне
Т. дыягнастава́ннем
М. дыягнастава́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дыягнастава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягнастава́ны дыягнастава́ная дыягнастава́нае дыягнастава́ныя
Р. дыягнастава́нага дыягнастава́най
дыягнастава́нае		 дыягнастава́нага дыягнастава́ных
Д. дыягнастава́наму дыягнастава́най дыягнастава́наму дыягнастава́ным
В. дыягнастава́ны (неадуш.)
дыягнастава́нага (адуш.)		 дыягнастава́ную дыягнастава́нае дыягнастава́ныя (неадуш.)
дыягнастава́ных (адуш.)
Т. дыягнастава́ным дыягнастава́най
дыягнастава́наю		 дыягнастава́ным дыягнастава́нымі
М. дыягнастава́ным дыягнастава́най дыягнастава́ным дыягнастава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыягнастава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягнастава́ны дыягнастава́ная дыягнастава́нае дыягнастава́ныя
Р. дыягнастава́нага дыягнастава́най
дыягнастава́нае		 дыягнастава́нага дыягнастава́ных
Д. дыягнастава́наму дыягнастава́най дыягнастава́наму дыягнастава́ным
В. дыягнастава́ны (неадуш.)
дыягнастава́нага (адуш.)		 дыягнастава́ную дыягнастава́нае дыягнастава́ныя (неадуш.)
дыягнастава́ных (адуш.)
Т. дыягнастава́ным дыягнастава́най
дыягнастава́наю		 дыягнастава́ным дыягнастава́нымі
М. дыягнастава́ным дыягнастава́най дыягнастава́ным дыягнастава́ных

Крыніцы: piskunou2012.