Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абдзіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абдзіра́ю абдзіра́ем
2-я ас. абдзіра́еш абдзіра́еце
3-я ас. абдзіра́е абдзіра́юць
Прошлы час
м. абдзіра́ў абдзіра́лі
ж. абдзіра́ла
н. абдзіра́ла
Загадны лад
2-я ас. абдзіра́й абдзіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абдзіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абдзіра́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абдзіра́ч абдзірачы́
Р. абдзірача́ абдзірачо́ў
Д. абдзірачу́ абдзірача́м
В. абдзірача́ абдзірачо́ў
Т. абдзірачо́м абдзірача́мі
М. абдзірачу́ абдзірача́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абдзі́рачна-шліфава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзі́рачна-шліфава́льны абдзі́рачна-шліфава́льная абдзі́рачна-шліфава́льнае абдзі́рачна-шліфава́льныя
Р. абдзі́рачна-шліфава́льнага абдзі́рачна-шліфава́льнай
абдзі́рачна-шліфава́льнае		 абдзі́рачна-шліфава́льнага абдзі́рачна-шліфава́льных
Д. абдзі́рачна-шліфава́льнаму абдзі́рачна-шліфава́льнай абдзі́рачна-шліфава́льнаму абдзі́рачна-шліфава́льным
В. абдзі́рачна-шліфава́льны (неадуш.)
абдзі́рачна-шліфава́льнага (адуш.)		 абдзі́рачна-шліфава́льную абдзі́рачна-шліфава́льнае абдзі́рачна-шліфава́льныя (неадуш.)
абдзі́рачна-шліфава́льных (адуш.)
Т. абдзі́рачна-шліфава́льным абдзі́рачна-шліфава́льнай
абдзі́рачна-шліфава́льнаю		 абдзі́рачна-шліфава́льным абдзі́рачна-шліфава́льнымі
М. абдзі́рачна-шліфава́льным абдзі́рачна-шліфава́льнай абдзі́рачна-шліфава́льным абдзі́рачна-шліфава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

абдзі́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзі́рачны абдзі́рачная абдзі́рачнае абдзі́рачныя
Р. абдзі́рачнага абдзі́рачнай
абдзі́рачнае		 абдзі́рачнага абдзі́рачных
Д. абдзі́рачнаму абдзі́рачнай абдзі́рачнаму абдзі́рачным
В. абдзі́рачны (неадуш.)
абдзі́рачнага (адуш.)		 абдзі́рачную абдзі́рачнае абдзі́рачныя (неадуш.)
абдзі́рачных (адуш.)
Т. абдзі́рачным абдзі́рачнай
абдзі́рачнаю		 абдзі́рачным абдзі́рачнымі
М. абдзі́рачным абдзі́рачнай абдзі́рачным абдзі́рачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абдзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абдзі́рка абдзі́ркі
Р. абдзі́ркі абдзі́рак
Д. абдзі́рцы абдзі́ркам
В. абдзі́рку абдзі́ркі
Т. абдзі́ркай
абдзі́ркаю		 абдзі́ркамі
М. абдзі́рцы абдзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абдзі́ркі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. абдзі́ркі
Р. абдзі́рак
Д. абдзі́ркам
В. абдзі́ркі
Т. абдзі́ркамі
М. абдзі́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

абдзіро́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абдзіро́ш
Р. абдзіро́ша
Д. абдзіро́шу
В. абдзіро́ш
Т. абдзіро́шам
М. абдзіро́шы

Крыніцы: piskunou2012.

абдзі́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абдзі́рства
Р. абдзі́рства
Д. абдзі́рству
В. абдзі́рства
Т. абдзі́рствам
М. абдзі́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абдзьму́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ты абдзьму́тая абдзьму́тае абдзьму́тыя
Р. абдзьму́тага абдзьму́тай
абдзьму́тае		 абдзьму́тага абдзьму́тых
Д. абдзьму́таму абдзьму́тай абдзьму́таму абдзьму́тым
В. абдзьму́ты (неадуш.)
абдзьму́тага (адуш.)		 абдзьму́тую абдзьму́тае абдзьму́тыя (неадуш.)
абдзьму́тых (адуш.)
Т. абдзьму́тым абдзьму́тай
абдзьму́таю		 абдзьму́тым абдзьму́тымі
М. абдзьму́тым абдзьму́тай абдзьму́тым абдзьму́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абдзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ты абдзьму́тая абдзьму́тае абдзьму́тыя
Р. абдзьму́тага абдзьму́тай
абдзьму́тае		 абдзьму́тага абдзьму́тых
Д. абдзьму́таму абдзьму́тай абдзьму́таму абдзьму́тым
В. абдзьму́ты (неадуш.)
абдзьму́тага (адуш.)		 абдзьму́тую абдзьму́тае абдзьму́тыя (неадуш.)
абдзьму́тых (адуш.)
Т. абдзьму́тым абдзьму́тай
абдзьму́таю		 абдзьму́тым абдзьму́тымі
М. абдзьму́тым абдзьму́тай абдзьму́тым абдзьму́тых

Кароткая форма: абдзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.