абдзьму́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абдзьму́ты | абдзьму́тая | абдзьму́тае | абдзьму́тыя | |
абдзьму́тага | абдзьму́тай абдзьму́тае |
абдзьму́тага | абдзьму́тых | |
абдзьму́таму | абдзьму́тай | абдзьму́таму | абдзьму́тым | |
абдзьму́ты ( абдзьму́тага ( |
абдзьму́тую | абдзьму́тае | абдзьму́тыя ( абдзьму́тых ( |
|
абдзьму́тым | абдзьму́тай абдзьму́таю |
абдзьму́тым | абдзьму́тымі | |
абдзьму́тым | абдзьму́тай | абдзьму́тым | абдзьму́тых |
Кароткая форма: абдзьму́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)