Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кару́зла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кару́зла - -

Крыніцы: piskunou2012.

кару́злік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кару́злік кару́злікі
Р. кару́зліка кару́злікаў
Д. кару́зліку кару́злікам
В. кару́зліка кару́злікаў
Т. кару́злікам кару́злікамі
М. кару́зліку кару́зліках

Крыніцы: piskunou2012.

кару́злы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́злы кару́злая кару́злае кару́злыя
Р. кару́злага кару́злай
кару́злае		 кару́злага кару́злых
Д. кару́зламу кару́злай кару́зламу кару́злым
В. кару́злы (неадуш.)
кару́злага (адуш.)		 кару́злую кару́злае кару́злыя (неадуш.)
кару́злых (адуш.)
Т. кару́злым кару́злай
кару́злаю		 кару́злым кару́злымі
М. кару́злым кару́злай кару́злым кару́злых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Кару́мны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кару́мны
Р. Кару́мнаў
Д. Кару́мнам
В. Кару́мны
Т. Кару́мнамі
М. Кару́мнах

карумпава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. карумпава́насць
Р. карумпава́насці
Д. карумпава́насці
В. карумпава́насць
Т. карумпава́насцю
М. карумпава́насці

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

карумпава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпава́ны карумпава́ная карумпава́нае карумпава́ныя
Р. карумпава́нага карумпава́най
карумпава́нае		 карумпава́нага карумпава́ных
Д. карумпава́наму карумпава́най карумпава́наму карумпава́ным
В. карумпава́ны (неадуш.)
карумпава́нага (адуш.)		 карумпава́ную карумпава́нае карумпава́ныя (неадуш.)
карумпава́ных (адуш.)
Т. карумпава́ным карумпава́най
карумпава́наю		 карумпава́ным карумпава́нымі
М. карумпава́ным карумпава́най карумпава́ным карумпава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

карумпава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпава́ны карумпава́ная карумпава́нае карумпава́ныя
Р. карумпава́нага карумпава́най
карумпава́нае		 карумпава́нага карумпава́ных
Д. карумпава́наму карумпава́най карумпава́наму карумпава́ным
В. карумпава́ны (неадуш.)
карумпава́нага (адуш.)		 карумпава́ную карумпава́нае карумпава́ныя (неадуш.)
карумпава́ных (адуш.)
Т. карумпава́ным карумпава́най
карумпава́наю		 карумпава́ным карумпава́нымі
М. карумпава́ным карумпава́най карумпава́ным карумпава́ных

Кароткая форма: карумпава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

карумпава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпава́ны карумпава́ная карумпава́нае карумпава́ныя
Р. карумпава́нага карумпава́най
карумпава́нае		 карумпава́нага карумпава́ных
Д. карумпава́наму карумпава́най карумпава́наму карумпава́ным
В. карумпава́ны (неадуш.)
карумпава́нага (адуш.)		 карумпава́ную карумпава́нае карумпава́ныя (неадуш.)
карумпава́ных (адуш.)
Т. карумпава́ным карумпава́най
карумпава́наю		 карумпава́ным карумпава́нымі
М. карумпава́ным карумпава́най карумпава́ным карумпава́ных

Кароткая форма: карумпава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

карумпі́раванасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. карумпі́раванасць
Р. карумпі́раванасці
Д. карумпі́раванасці
В. карумпі́раванасць
Т. карумпі́раванасцю
М. карумпі́раванасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

карумпі́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпі́раваны карумпі́раваная карумпі́раванае карумпі́раваныя
Р. карумпі́раванага карумпі́раванай
карумпі́раванае		 карумпі́раванага карумпі́раваных
Д. карумпі́раванаму карумпі́раванай карумпі́раванаму карумпі́раваным
В. карумпі́раваны (неадуш.)
карумпі́раванага (адуш.)		 карумпі́раваную карумпі́раванае карумпі́раваныя (неадуш.)
карумпі́раваных (адуш.)
Т. карумпі́раваным карумпі́раванай
карумпі́раванаю		 карумпі́раваным карумпі́раванымі
М. карумпі́раваным карумпі́раванай карумпі́раваным карумпі́раваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.