карумпава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпава́ны карумпава́ная карумпава́нае карумпава́ныя
Р. карумпава́нага карумпава́най
карумпава́нае
карумпава́нага карумпава́ных
Д. карумпава́наму карумпава́най карумпава́наму карумпава́ным
В. карумпава́ны (неадуш.)
карумпава́нага (адуш.)
карумпава́ную карумпава́нае карумпава́ныя (неадуш.)
карумпава́ных (адуш.)
Т. карумпава́ным карумпава́най
карумпава́наю
карумпава́ным карумпава́нымі
М. карумпава́ным карумпава́най карумпава́ным карумпава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)