канфіска́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канфіска́цыя |
канфіска́цыі |
| Р. |
канфіска́цыі |
канфіска́цый |
| Д. |
канфіска́цыі |
канфіска́цыям |
| В. |
канфіска́цыю |
канфіска́цыі |
| Т. |
канфіска́цыяй
канфіска́цыяю |
канфіска́цыямі |
| М. |
канфіска́цыі |
канфіска́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфіско́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
канфіско́ўваецца |
канфіско́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канфіско́ўваўся |
канфіско́ўваліся |
| ж. |
канфіско́ўвалася |
| н. |
канфіско́ўвалася |
Крыніцы:
piskunou2012.
канфіско́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канфіско́ўваю |
канфіско́ўваем |
| 2-я ас. |
канфіско́ўваеш |
канфіско́ўваеце |
| 3-я ас. |
канфіско́ўвае |
канфіско́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канфіско́ўваў |
канфіско́ўвалі |
| ж. |
канфіско́ўвала |
| н. |
канфіско́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
канфіско́ўвай |
канфіско́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
канфіско́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
канфіцю́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канфіцю́р |
| Р. |
канфіцю́ру |
| Д. |
канфіцю́ру |
| В. |
канфіцю́р |
| Т. |
канфіцю́рам |
| М. |
канфіцю́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канфлі́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канфлі́кт |
канфлі́кты |
| Р. |
канфлі́кту |
канфлі́ктаў |
| Д. |
канфлі́кту |
канфлі́ктам |
| В. |
канфлі́кт |
канфлі́кты |
| Т. |
канфлі́ктам |
канфлі́ктамі |
| М. |
канфлі́кце |
канфлі́ктах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфліктава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канфлікту́ю |
канфлікту́ем |
| 2-я ас. |
канфлікту́еш |
канфлікту́еце |
| 3-я ас. |
канфлікту́е |
канфлікту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канфліктава́ў |
канфліктава́лі |
| ж. |
канфліктава́ла |
| н. |
канфліктава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
канфлікту́й |
канфлікту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
канфлікту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфліктаге́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канфліктаге́ннасць |
| Р. |
канфліктаге́ннасці |
| Д. |
канфліктаге́ннасці |
| В. |
канфліктаге́ннасць |
| Т. |
канфліктаге́ннасцю |
| М. |
канфліктаге́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.