канфіцю́рны
прыметнік, адносны
| канфіцю́рны | канфіцю́рная | канфіцю́рнае | канфіцю́рныя | |
| канфіцю́рнага | канфіцю́рнай канфіцю́рнае |
канфіцю́рнага | канфіцю́рных | |
| канфіцю́рнаму | канфіцю́рнай | канфіцю́рнаму | канфіцю́рным | |
| канфіцю́рны ( канфіцю́рнага ( |
канфіцю́рную | канфіцю́рнае | канфіцю́рныя ( канфіцю́рных ( |
|
| канфіцю́рным | канфіцю́рнай канфіцю́рнаю |
канфіцю́рным | канфіцю́рнымі | |
| канфіцю́рным | канфіцю́рнай | канфіцю́рным | канфіцю́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)