канфірмацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канфірмацы́йны |
канфірмацы́йная |
канфірмацы́йнае |
канфірмацы́йныя |
Р. |
канфірмацы́йнага |
канфірмацы́йнай канфірмацы́йнае |
канфірмацы́йнага |
канфірмацы́йных |
Д. |
канфірмацы́йнаму |
канфірмацы́йнай |
канфірмацы́йнаму |
канфірмацы́йным |
В. |
канфірмацы́йны (неадуш.) канфірмацы́йнага (адуш.) |
канфірмацы́йную |
канфірмацы́йнае |
канфірмацы́йныя (неадуш.) канфірмацы́йных (адуш.) |
Т. |
канфірмацы́йным |
канфірмацы́йнай канфірмацы́йнаю |
канфірмацы́йным |
канфірмацы́йнымі |
М. |
канфірмацы́йным |
канфірмацы́йнай |
канфірмацы́йным |
канфірмацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфірма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канфірма́цыя |
канфірма́цыі |
Р. |
канфірма́цыі |
канфірма́цый |
Д. |
канфірма́цыі |
канфірма́цыям |
В. |
канфірма́цыю |
канфірма́цыі |
Т. |
канфірма́цыяй канфірма́цыяю |
канфірма́цыямі |
М. |
канфірма́цыі |
канфірма́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфіскава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канфіскава́нне |
Р. |
канфіскава́ння |
Д. |
канфіскава́нню |
В. |
канфіскава́нне |
Т. |
канфіскава́ннем |
М. |
канфіскава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
канфіскава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канфіскава́ны |
канфіскава́ная |
канфіскава́нае |
канфіскава́ныя |
Р. |
канфіскава́нага |
канфіскава́най канфіскава́нае |
канфіскава́нага |
канфіскава́ных |
Д. |
канфіскава́наму |
канфіскава́най |
канфіскава́наму |
канфіскава́ным |
В. |
канфіскава́ны (неадуш.) канфіскава́нага (адуш.) |
канфіскава́ную |
канфіскава́нае |
канфіскава́ныя (неадуш.) канфіскава́ных (адуш.) |
Т. |
канфіскава́ным |
канфіскава́най канфіскава́наю |
канфіскава́ным |
канфіскава́нымі |
М. |
канфіскава́ным |
канфіскава́най |
канфіскава́ным |
канфіскава́ных |
Кароткая форма: канфіскава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канфіскава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канфіскава́ны |
канфіскава́ная |
канфіскава́нае |
канфіскава́ныя |
Р. |
канфіскава́нага |
канфіскава́най канфіскава́нае |
канфіскава́нага |
канфіскава́ных |
Д. |
канфіскава́наму |
канфіскава́най |
канфіскава́наму |
канфіскава́ным |
В. |
канфіскава́ны (неадуш.) канфіскава́нага (адуш.) |
канфіскава́ную |
канфіскава́нае |
канфіскава́ныя (неадуш.) канфіскава́ных (адуш.) |
Т. |
канфіскава́ным |
канфіскава́най канфіскава́наю |
канфіскава́ным |
канфіскава́нымі |
М. |
канфіскава́ным |
канфіскава́най |
канфіскава́ным |
канфіскава́ных |
Кароткая форма: канфіскава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канфіскава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
канфіску́ецца |
канфіску́юцца |
Прошлы час |
м. |
канфіскава́ўся |
канфіскава́ліся |
ж. |
канфіскава́лася |
н. |
канфіскава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канфіскава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канфіску́ю |
канфіску́ем |
2-я ас. |
канфіску́еш |
канфіску́еце |
3-я ас. |
канфіску́е |
канфіску́юць |
Прошлы час |
м. |
канфіскава́ў |
канфіскава́лі |
ж. |
канфіскава́ла |
н. |
канфіскава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канфіску́й |
канфіску́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
канфіску́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфіскава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
канфіску́ю |
канфіску́ем |
2-я ас. |
канфіску́еш |
канфіску́еце |
3-я ас. |
канфіску́е |
канфіску́юць |
Прошлы час |
м. |
канфіскава́ў |
канфіскава́лі |
ж. |
канфіскава́ла |
н. |
канфіскава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
канфіску́й |
канфіску́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
канфіскава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канфіска́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канфіска́т |
канфіска́ты |
Р. |
канфіска́ту |
канфіска́таў |
Д. |
канфіска́ту |
канфіска́там |
В. |
канфіска́т |
канфіска́ты |
Т. |
канфіска́там |
канфіска́тамі |
М. |
канфіска́це |
канфіска́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.