канфірма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| канфірма́цыя | канфірма́цыі | |
| канфірма́цыі | канфірма́цый | |
| канфірма́цыі | канфірма́цыям | |
| канфірма́цыю | канфірма́цыі | |
| канфірма́цыяй канфірма́цыяю |
канфірма́цыямі | |
| канфірма́цыі | канфірма́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)