віха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віха́нне |
віха́нні |
Р. |
віха́ння |
віха́нняў |
Д. |
віха́нню |
віха́нням |
В. |
віха́нне |
віха́нні |
Т. |
віха́ннем |
віха́ннямі |
М. |
віха́нні |
віха́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́хар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ві́хар |
ві́хры |
Р. |
ві́хру |
ві́храў |
Д. |
ві́хру |
ві́храм |
В. |
ві́хар |
ві́хры |
Т. |
ві́храм |
ві́храмі |
М. |
ві́хры |
ві́храх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віха́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
віха́юся |
віха́емся |
2-я ас. |
віха́ешся |
віха́ецеся |
3-я ас. |
віха́ецца |
віха́юцца |
Прошлы час |
м. |
віха́ўся |
віха́ліся |
ж. |
віха́лася |
н. |
віха́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
віха́йся |
віха́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
віха́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
віха́ць
‘хістаць, калыхаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
віха́ю |
віха́ем |
2-я ас. |
віха́еш |
віха́еце |
3-я ас. |
віха́е |
віха́юць |
Прошлы час |
м. |
віха́ў |
віха́лі |
ж. |
віха́ла |
н. |
віха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
віха́й |
віха́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
віха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
віхля́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
віхля́вы |
віхля́вая |
віхля́вае |
віхля́выя |
Р. |
віхля́вага |
віхля́вай віхля́вае |
віхля́вага |
віхля́вых |
Д. |
віхля́ваму |
віхля́вай |
віхля́ваму |
віхля́вым |
В. |
віхля́вы (неадуш.) віхля́вага (адуш.) |
віхля́вую |
віхля́вае |
віхля́выя (неадуш.) віхля́вых (адуш.) |
Т. |
віхля́вым |
віхля́вай віхля́ваю |
віхля́вым |
віхля́вымі |
М. |
віхля́вым |
віхля́вай |
віхля́вым |
віхля́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віхля́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віхля́й |
віхля́і |
Р. |
віхля́я |
віхля́яў |
Д. |
віхля́ю |
віхля́ям |
В. |
віхля́я |
віхля́яў |
Т. |
віхля́ем |
віхля́ямі |
М. |
віхля́і |
віхля́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
віхля́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віхля́йка |
віхля́йкі |
Р. |
віхля́йкі |
віхля́ек |
Д. |
віхля́йцы |
віхля́йкам |
В. |
віхля́йку |
віхля́ек |
Т. |
віхля́йкай віхля́йкаю |
віхля́йкамі |
М. |
віхля́йцы |
віхля́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.