віха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| віха́нне | віха́нні | |
| віха́ння | віха́нняў | |
| віха́нню | віха́нням | |
| віха́нне | віха́нні | |
| віха́ннем | віха́ннямі | |
| віха́нні | віха́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)