віха́ць
‘хістаць, калыхаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| віха́ю | віха́ем | |
| віха́еш | віха́еце | |
| віха́е | віха́юць | |
| Прошлы час | ||
| віха́ў | віха́лі | |
| віха́ла | ||
| віха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| віха́й | віха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| віха́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)