Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ары́чны ары́чная ары́чнае ары́чныя
Р. ары́чнага ары́чнай
ары́чнае
ары́чнага ары́чных
Д. ары́чнаму ары́чнай ары́чнаму ары́чным
В. ары́чны (неадуш.)
ары́чнага (адуш.)
ары́чную ары́чнае ары́чныя (неадуш.)
ары́чных (адуш.)
Т. ары́чным ары́чнай
ары́чнаю
ары́чным ары́чнымі
М. ары́чным ары́чнай ары́чным ары́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́рышт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́рышт а́рышты
Р. а́рышту а́рыштаў
Д. а́рышту а́рыштам
В. а́рышт а́рышты
Т. а́рыштам а́рыштамі
М. а́рышце а́рыштах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыштава́ная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. арыштава́ная арыштава́ныя
Р. арыштава́най арыштава́ных
Д. арыштава́най арыштава́ным
В. арыштава́ную арыштава́ных
Т. арыштава́най
арыштава́наю
арыштава́нымі
М. арыштава́най арыштава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

арыштава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. арыштава́нне
Р. арыштава́ння
Д. арыштава́нню
В. арыштава́нне
Т. арыштава́ннем
М. арыштава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

арыштава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арыштава́ны арыштава́ная арыштава́нае арыштава́ныя
Р. арыштава́нага арыштава́най
арыштава́нае
арыштава́нага арыштава́ных
Д. арыштава́наму арыштава́най арыштава́наму арыштава́ным
В. арыштава́ны (неадуш.)
арыштава́нага (адуш.)
арыштава́ную арыштава́нае арыштава́ныя (неадуш.)
арыштава́ных (адуш.)
Т. арыштава́ным арыштава́най
арыштава́наю
арыштава́ным арыштава́нымі
М. арыштава́ным арыштава́най арыштава́ным арыштава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

арыштава́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. арыштава́ны арыштава́ныя
Р. арыштава́нага арыштава́ных
Д. арыштава́наму арыштава́ным
В. арыштава́нага арыштава́ных
Т. арыштава́ным арыштава́нымі
М. арыштава́ным арыштава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

арыштава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арыштава́ны арыштава́ная арыштава́нае арыштава́ныя
Р. арыштава́нага арыштава́най
арыштава́нае
арыштава́нага арыштава́ных
Д. арыштава́наму арыштава́най арыштава́наму арыштава́ным
В. арыштава́ны (неадуш.)
арыштава́нага (адуш.)
арыштава́ную арыштава́нае арыштава́ныя (неадуш.)
арыштава́ных (адуш.)
Т. арыштава́ным арыштава́най
арыштава́наю
арыштава́ным арыштава́нымі
М. арыштава́ным арыштава́най арыштава́ным арыштава́ных

Кароткая форма: арыштава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

арыштава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. арышту́ю арышту́ем
2-я ас. арышту́еш арышту́еце
3-я ас. арышту́е арышту́юць
Прошлы час
м. арыштава́ў арыштава́лі
ж. арыштава́ла
н. арыштава́ла
Загадны лад
2-я ас. арышту́й арышту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час арыштава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арышта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арышта́нт арышта́нты
Р. арышта́нта арышта́нтаў
Д. арышта́нту арышта́нтам
В. арышта́нта арышта́нтаў
Т. арышта́нтам арышта́нтамі
М. арышта́нце арышта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арышта́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. арышта́нтка арышта́нткі
Р. арышта́нткі арышта́нтак
Д. арышта́нтцы арышта́нткам
В. арышта́нтку арышта́нтак
Т. арышта́нткай
арышта́нткаю
арышта́нткамі
М. арышта́нтцы арышта́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.