вітэлагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вітэлагене́з | |
| вітэлагене́зу | |
| вітэлагене́зу | |
| вітэлагене́з | |
| вітэлагене́зам | |
| вітэлагене́зе |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннівітэлафа́г
‘мікраарганізм’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вітэлафа́г | вітэлафа́гі | |
| вітэлафа́га | вітэлафа́гаў | |
| вітэлафа́гу | вітэлафа́гам | |
| вітэлафа́га | вітэлафа́гаў | |
| вітэлафа́гам | вітэлафа́гамі | |
| вітэлафа́гу | вітэлафа́гах |
Крыніцы:
вітэлафа́г
‘мікраарганізм’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вітэлафа́г | вітэлафа́гі | |
| вітэлафа́га | вітэлафа́гаў | |
| вітэлафа́гу | вітэлафа́гам | |
| вітэлафа́г | вітэлафа́гі | |
| вітэлафа́гам | вітэлафа́гамі | |
| вітэлафа́гу | вітэлафа́гах |
Крыніцы:
вітэлі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вітэлі́н | |
| вітэлі́ну | |
| вітэлі́ну | |
| вітэлі́н | |
| вітэлі́нам | |
| вітэлі́не |
Крыніцы:
вітэры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вітэры́т | вітэры́ты | |
| вітэры́ту | вітэры́таў | |
| вітэры́ту | вітэры́там | |
| вітэры́т | вітэры́ты | |
| вітэры́там | вітэры́тамі | |
| вітэры́це | вітэры́тах |
Крыніцы:
вітэры́тавы
прыметнік, адносны
| вітэры́тавы | вітэры́тавая | вітэры́тавае | вітэры́тавыя | |
| вітэры́тавага | вітэры́тавай вітэры́тавае |
вітэры́тавага | вітэры́тавых | |
| вітэры́таваму | вітэры́тавай | вітэры́таваму | вітэры́тавым | |
| вітэры́тавы ( вітэры́тавага ( |
вітэры́тавую | вітэры́тавае | вітэры́тавыя ( вітэры́тавых ( |
|
| вітэры́тавым | вітэры́тавай вітэры́таваю |
вітэры́тавым | вітэры́тавымі | |
| вітэры́тавым | вітэры́тавай | вітэры́тавым | вітэры́тавых | |
Крыніцы:
Ві́ўнева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ві́ўнева | |
| Ві́ўнева | |
| Ві́ўневу | |
| Ві́ўнева | |
| Ві́ўневам | |
| Ві́ўневе |
віўэ́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| віўэ́ла | віўэ́лы | |
| віўэ́лы | віўэ́л | |
| віўэ́ле | віўэ́лам | |
| віўэ́лу | віўэ́лы | |
| віўэ́лай віўэ́лаю |
віўэ́ламі | |
| віўэ́ле | віўэ́лах |
Крыніцы:
Віфлее́м
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Віфлее́м | |
| Віфлее́ма | |
| Віфлее́му | |
| Віфлее́м | |
| Віфлее́мам | |
| Віфлее́ме |
віфлее́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| віфлее́мка | віфлее́мкі | |
| віфлее́мкі | віфлее́мак | |
| віфлее́мцы | віфлее́мкам | |
| віфлее́мку | віфлее́мак | |
| віфлее́мкай віфлее́мкаю |
віфлее́мкамі | |
| віфлее́мцы | віфлее́мках |
Крыніцы: