Ві́ўнева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́ўнева
Р. Ві́ўнева
Д. Ві́ўневу
В. Ві́ўнева
Т. Ві́ўневам
М. Ві́ўневе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)