Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

карту́зік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карту́зік карту́зікі
Р. карту́зіка карту́зікаў
Д. карту́зіку карту́зікам
В. карту́зік карту́зікі
Т. карту́зікам карту́зікамі
М. карту́зіку карту́зіках

Крыніцы: piskunou2012.

карту́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карту́зны карту́зная карту́знае карту́зныя
Р. карту́знага карту́знай
карту́знае		 карту́знага карту́зных
Д. карту́знаму карту́знай карту́знаму карту́зным
В. карту́зны (неадуш.)
карту́знага (адуш.)		 карту́зную карту́знае карту́зныя (неадуш.)
карту́зных (адуш.)
Т. карту́зным карту́знай
карту́знаю		 карту́зным карту́знымі
М. карту́зным карту́знай карту́зным карту́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

карту́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карту́на
Р. карту́ны
Д. карту́не
В. карту́ну
Т. карту́най
карту́наю
М. карту́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

картуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. картуно́вы картуно́вая картуно́вае картуно́выя
Р. картуно́вага картуно́вай
картуно́вае		 картуно́вага картуно́вых
Д. картуно́ваму картуно́вай картуно́ваму картуно́вым
В. картуно́вы (неадуш.)
картуно́вага (адуш.)		 картуно́вую картуно́вае картуно́выя (неадуш.)
картуно́вых (адуш.)
Т. картуно́вым картуно́вай
картуно́ваю		 картуно́вым картуно́вымі
М. картуно́вым картуно́вай картуно́вым картуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

карту́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карту́ншчык карту́ншчыкі
Р. карту́ншчыка карту́ншчыкаў
Д. карту́ншчыку карту́ншчыкам
В. карту́ншчыка карту́ншчыкаў
Т. карту́ншчыкам карту́ншчыкамі
М. карту́ншчыку карту́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

карту́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карту́ншчыца карту́ншчыцы
Р. карту́ншчыцы карту́ншчыц
Д. карту́ншчыцы карту́ншчыцам
В. карту́ншчыцу карту́ншчыц
Т. карту́ншчыцай
карту́ншчыцаю		 карту́ншчыцамі
М. карту́ншчыцы карту́ншчыцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

карту́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карту́ш картушы́
Р. картуша́ картушо́ў
Д. картушу́ картуша́м
В. карту́ш картушы́
Т. картушо́м картуша́мі
М. картушы́ картуша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карту́шка карту́шкі
Р. карту́шкі карту́шак
Д. карту́шцы карту́шкам
В. карту́шку карту́шкі
Т. карту́шкай
карту́шкаю		 карту́шкамі
М. карту́шцы карту́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карты́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карты́жнік карты́жнікі
Р. карты́жніка карты́жнікаў
Д. карты́жніку карты́жнікам
В. карты́жніка карты́жнікаў
Т. карты́жнікам карты́жнікамі
М. карты́жніку карты́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

Картыжы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Картыжы́
Р. Картыжо́ў
Д. Картыжа́м
В. Картыжы́
Т. Картыжа́мі
М. Картыжа́х