карты́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карты́жнік | карты́жнікі | |
| карты́жніка | карты́жнікаў | |
| карты́жніку | карты́жнікам | |
| карты́жніка | карты́жнікаў | |
| карты́жнікам | карты́жнікамі | |
| карты́жніку | карты́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)