каламу́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каламу́тны |
каламу́тная |
каламу́тнае |
каламу́тныя |
| Р. |
каламу́тнага |
каламу́тнай
каламу́тнае |
каламу́тнага |
каламу́тных |
| Д. |
каламу́тнаму |
каламу́тнай |
каламу́тнаму |
каламу́тным |
| В. |
каламу́тны (неадуш.)
каламу́тнага (адуш.) |
каламу́тную |
каламу́тнае |
каламу́тныя (неадуш.)
каламу́тных (адуш.) |
| Т. |
каламу́тным |
каламу́тнай
каламу́тнаю |
каламу́тным |
каламу́тнымі |
| М. |
каламу́тным |
каламу́тнай |
каламу́тным |
каламу́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламу́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
каламу́ціцца |
каламу́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каламу́ціўся |
каламу́ціліся |
| ж. |
каламу́цілася |
| н. |
каламу́цілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламу́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каламу́чу |
каламу́цім |
| 2-я ас. |
каламу́ціш |
каламу́ціце |
| 3-я ас. |
каламу́ціць |
каламу́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каламу́ціў |
каламу́цілі |
| ж. |
каламу́ціла |
| н. |
каламу́ціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
каламу́ць |
каламу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
каламу́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламу́ць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламу́ць |
| Р. |
каламу́ці |
| Д. |
каламу́ці |
| В. |
каламу́ць |
| Т. |
каламу́ццю |
| М. |
каламу́ці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламу́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламу́чанне |
| Р. |
каламу́чання |
| Д. |
каламу́чанню |
| В. |
каламу́чанне |
| Т. |
каламу́чаннем |
| М. |
каламу́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каламы́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каламы́йка |
каламы́йкі |
| Р. |
каламы́йкі |
каламы́ек |
| Д. |
каламы́йцы |
каламы́йкам |
| В. |
каламы́йку |
каламы́йкі |
| Т. |
каламы́йкай
каламы́йкаю |
каламы́йкамі |
| М. |
каламы́йцы |
каламы́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Каламы́цкія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Каламы́цкія |
| Р. |
Каламы́цкіх |
| Д. |
Каламы́цкім |
| В. |
Каламы́цкія |
| Т. |
Каламы́цкімі |
| М. |
Каламы́цкіх |
каламя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламя́нка |
| Р. |
каламя́нкі |
| Д. |
каламя́нцы |
| В. |
каламя́нку |
| Т. |
каламя́нкай
каламя́нкаю |
| М. |
каламя́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламя́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каламя́нкавы |
каламя́нкавая |
каламя́нкавае |
каламя́нкавыя |
| Р. |
каламя́нкавага |
каламя́нкавай
каламя́нкавае |
каламя́нкавага |
каламя́нкавых |
| Д. |
каламя́нкаваму |
каламя́нкавай |
каламя́нкаваму |
каламя́нкавым |
| В. |
каламя́нкавы (неадуш.)
каламя́нкавага (адуш.) |
каламя́нкавую |
каламя́нкавае |
каламя́нкавыя (неадуш.)
каламя́нкавых (адуш.) |
| Т. |
каламя́нкавым |
каламя́нкавай
каламя́нкаваю |
каламя́нкавым |
каламя́нкавымі |
| М. |
каламя́нкавым |
каламя́нкавай |
каламя́нкавым |
каламя́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.