каламу́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каламу́чанне
Р. каламу́чання
Д. каламу́чанню
В. каламу́чанне
Т. каламу́чаннем
М. каламу́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)