Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

арыстакраты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
арыстакраты́чна	арыстакраты́чней	-

Крыніцы: piskunou2012.

арыстакраты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыстакраты́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арыстакраты́чны	арыстакраты́чная	арыстакраты́чнае	арыстакраты́чныя
Р.	арыстакраты́чнага	арыстакраты́чнай арыстакраты́чнае	арыстакраты́чнага	арыстакраты́чных
Д.	арыстакраты́чнаму	арыстакраты́чнай	арыстакраты́чнаму	арыстакраты́чным
В.	арыстакраты́чны (неадуш.) арыстакраты́чнага (адуш.)	арыстакраты́чную	арыстакраты́чнае	арыстакраты́чныя (неадуш.) арыстакраты́чных (адуш.)
Т.	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнай арыстакраты́чнаю	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнымі
М.	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнай	арыстакраты́чным	арыстакраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыстакраты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арыстакраты́чны	арыстакраты́чная	арыстакраты́чнае	арыстакраты́чныя
Р.	арыстакраты́чнага	арыстакраты́чнай арыстакраты́чнае	арыстакраты́чнага	арыстакраты́чных
Д.	арыстакраты́чнаму	арыстакраты́чнай	арыстакраты́чнаму	арыстакраты́чным
В.	арыстакраты́чны (неадуш.) арыстакраты́чнага (адуш.)	арыстакраты́чную	арыстакраты́чнае	арыстакраты́чныя (неадуш.) арыстакраты́чных (адуш.)
Т.	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнай арыстакраты́чнаю	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнымі
М.	арыстакраты́чным	арыстакраты́чнай	арыстакраты́чным	арыстакраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыстакра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	арыстакра́тыя
Р.	арыстакра́тыі
Д.	арыстакра́тыі
В.	арыстакра́тыю
Т.	арыстакра́тыяй арыстакра́тыяю
М.	арыстакра́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арыстакра́цкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арыстакра́цкі	арыстакра́цкая	арыстакра́цкае	арыстакра́цкія
Р.	арыстакра́цкага	арыстакра́цкай арыстакра́цкае	арыстакра́цкага	арыстакра́цкіх
Д.	арыстакра́цкаму	арыстакра́цкай	арыстакра́цкаму	арыстакра́цкім
В.	арыстакра́цкі (неадуш.) арыстакра́цкага (адуш.)	арыстакра́цкую	арыстакра́цкае	арыстакра́цкія (неадуш.) арыстакра́цкіх (адуш.)
Т.	арыстакра́цкім	арыстакра́цкай арыстакра́цкаю	арыстакра́цкім	арыстакра́цкімі
М.	арыстакра́цкім	арыстакра́цкай	арыстакра́цкім	арыстакра́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

арыстакра́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арыстакра́цкі	арыстакра́цкая	арыстакра́цкае	арыстакра́цкія
Р.	арыстакра́цкага	арыстакра́цкай арыстакра́цкае	арыстакра́цкага	арыстакра́цкіх
Д.	арыстакра́цкаму	арыстакра́цкай	арыстакра́цкаму	арыстакра́цкім
В.	арыстакра́цкі (неадуш.) арыстакра́цкага (адуш.)	арыстакра́цкую	арыстакра́цкае	арыстакра́цкія (неадуш.) арыстакра́цкіх (адуш.)
Т.	арыстакра́цкім	арыстакра́цкай арыстакра́цкаю	арыстакра́цкім	арыстакра́цкімі
М.	арыстакра́цкім	арыстакра́цкай	арыстакра́цкім	арыстакра́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

арыстакра́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Арыстафа́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

арыстафа́наўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арыстафа́наўскі	арыстафа́наўская	арыстафа́наўскае	арыстафа́наўскія
Р.	арыстафа́наўскага	арыстафа́наўскай арыстафа́наўскае	арыстафа́наўскага	арыстафа́наўскіх
Д.	арыстафа́наўскаму	арыстафа́наўскай	арыстафа́наўскаму	арыстафа́наўскім
В.	арыстафа́наўскі (неадуш.) арыстафа́наўскага (адуш.)	арыстафа́наўскую	арыстафа́наўскае	арыстафа́наўскія (неадуш.) арыстафа́наўскіх (адуш.)
Т.	арыстафа́наўскім	арыстафа́наўскай арыстафа́наўскаю	арыстафа́наўскім	арыстафа́наўскімі
М.	арыстафа́наўскім	арыстафа́наўскай	арыстафа́наўскім	арыстафа́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum