Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

запустава́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запусту́е запусту́юць
Прошлы час
м. запустава́ў запустава́лі
ж. запустава́ла
н. запустава́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запустазе́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. запустазе́ліцца запустазе́ляцца
Прошлы час
м. запустазе́ліўся запустазе́ліліся
ж. запустазе́лілася
н. запустазе́лілася
Дзеепрыслоўе
прош. час запустазе́ліўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

запусташэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запусташэ́нне
Р. запусташэ́ння
Д. запусташэ́нню
В. запусташэ́нне
Т. запусташэ́ннем
М. запусташэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

запусто́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запусто́шваю запусто́шваем
2-я ас. запусто́шваеш запусто́шваеце
3-я ас. запусто́швае запусто́шваюць
Прошлы час
м. запусто́шваў запусто́швалі
ж. запусто́швала
н. запусто́швала
Загадны лад
2-я ас. запусто́швай запусто́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запусто́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

запусто́шыць

‘давесці што-небудзь да запусцення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запусто́шу запусто́шым
2-я ас. запусто́шыш запусто́шыце
3-я ас. запусто́шыць запусто́шаць
Прошлы час
м. запусто́шыў запусто́шылі
ж. запусто́шыла
н. запусто́шыла
Загадны лад
2-я ас. запусто́ш запусто́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час запусто́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

запусце́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
запусце́ла - -

запусце́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. запусце́ласць
Р. запусце́ласці
Д. запусце́ласці
В. запусце́ласць
Т. запусце́ласцю
М. запусце́ласці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

запусце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запусце́лы запусце́лая запусце́лае запусце́лыя
Р. запусце́лага запусце́лай
запусце́лае
запусце́лага запусце́лых
Д. запусце́ламу запусце́лай запусце́ламу запусце́лым
В. запусце́лы (неадуш.)
запусце́лага (адуш.)
запусце́лую запусце́лае запусце́лыя (неадуш.)
запусце́лых (адуш.)
Т. запусце́лым запусце́лай
запусце́лаю
запусце́лым запусце́лымі
М. запусце́лым запусце́лай запусце́лым запусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запусце́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запусце́лы запусце́лая запусце́лае запусце́лыя
Р. запусце́лага запусце́лай
запусце́лае
запусце́лага запусце́лых
Д. запусце́ламу запусце́лай запусце́ламу запусце́лым
В. запусце́лы (неадуш.)
запусце́лага (адуш.)
запусце́лую запусце́лае запусце́лыя (неадуш.)
запусце́лых (адуш.)
Т. запусце́лым запусце́лай
запусце́лаю
запусце́лым запусце́лымі
М. запусце́лым запусце́лай запусце́лым запусце́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

запусце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запусце́нне
Р. запусце́ння
Д. запусце́нню
В. запусце́нне
Т. запусце́ннем
М. запусце́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.