Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апро́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апро́шчваю апро́шчваем
2-я ас. апро́шчваеш апро́шчваеце
3-я ас. апро́шчвае апро́шчваюць
Прошлы час
м. апро́шчваў апро́шчвалі
ж. апро́шчвала
н. апро́шчвала
Загадны лад
2-я ас. апро́шчвай апро́шчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апро́шчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

апруцяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апруцяне́лы апруцяне́лая апруцяне́лае апруцяне́лыя
Р. апруцяне́лага апруцяне́лай
апруцяне́лае		 апруцяне́лага апруцяне́лых
Д. апруцяне́ламу апруцяне́лай апруцяне́ламу апруцяне́лым
В. апруцяне́лы (неадуш.)
апруцяне́лага (адуш.)		 апруцяне́лую апруцяне́лае апруцяне́лыя (неадуш.)
апруцяне́лых (адуш.)
Т. апруцяне́лым апруцяне́лай
апруцяне́лаю		 апруцяне́лым апруцяне́лымі
М. апруцяне́лым апруцяне́лай апруцяне́лым апруцяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апруцяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апруцяне́нне
Р. апруцяне́ння
Д. апруцяне́нню
В. апруцяне́нне
Т. апруцяне́ннем
М. апруцяне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

апруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апруцяне́ю апруцяне́ем
2-я ас. апруцяне́еш апруцяне́еце
3-я ас. апруцяне́е апруцяне́юць
Прошлы час
м. апруцяне́ў апруцяне́лі
ж. апруцяне́ла
н. апруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апруцяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрыго́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрыго́жуся апрыго́жымся
2-я ас. апрыго́жышся апрыго́жыцеся
3-я ас. апрыго́жыцца апрыго́жацца
Прошлы час
м. апрыго́жыўся апрыго́жыліся
ж. апрыго́жылася
н. апрыго́жылася
Загадны лад
2-я ас. апрыго́жся апрыго́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апрыго́жыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

апрыё́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апрыё́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

апрыё́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апрыё́рнасць
Р. апрыё́рнасці
Д. апрыё́рнасці
В. апрыё́рнасць
Т. апрыё́рнасцю
М. апрыё́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрыё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыё́рны апрыё́рная апрыё́рнае апрыё́рныя
Р. апрыё́рнага апрыё́рнай
апрыё́рнае		 апрыё́рнага апрыё́рных
Д. апрыё́рнаму апрыё́рнай апрыё́рнаму апрыё́рным
В. апрыё́рны (неадуш.)
апрыё́рнага (адуш.)		 апрыё́рную апрыё́рнае апрыё́рныя (неадуш.)
апрыё́рных (адуш.)
Т. апрыё́рным апрыё́рнай
апрыё́рнаю		 апрыё́рным апрыё́рнымі
М. апрыё́рным апрыё́рнай апрыё́рным апрыё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрыё́ры

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апрыё́ры - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́кла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апры́кла - -

Крыніцы: piskunou2012.