апруцяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апруцяне́нне
Р. апруцяне́ння
Д. апруцяне́нню
В. апруцяне́нне
Т. апруцяне́ннем
М. апруцяне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)