апруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апруцяне́ю апруцяне́ем
2-я ас. апруцяне́еш апруцяне́еце
3-я ас. апруцяне́е апруцяне́юць
Прошлы час
м. апруцяне́ў апруцяне́лі
ж. апруцяне́ла
н. апруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апруцяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)