апруцяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
апруцяне́ю | апруцяне́ем | |
апруцяне́еш | апруцяне́еце | |
апруцяне́е | апруцяне́юць | |
Прошлы час | ||
апруцяне́ў | апруцяне́лі | |
апруцяне́ла | ||
апруцяне́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
апруцяне́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)