абгрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгрэ́бены |
абгрэ́беная |
абгрэ́бенае |
абгрэ́беныя |
| Р. |
абгрэ́бенага |
абгрэ́бенай абгрэ́бенае |
абгрэ́бенага |
абгрэ́беных |
| Д. |
абгрэ́бенаму |
абгрэ́бенай |
абгрэ́бенаму |
абгрэ́беным |
| В. |
абгрэ́бены (неадуш.) абгрэ́бенага (адуш.) |
абгрэ́беную |
абгрэ́бенае |
абгрэ́беныя (неадуш.) абгрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
абгрэ́беным |
абгрэ́бенай абгрэ́бенаю |
абгрэ́беным |
абгрэ́бенымі |
| М. |
абгрэ́беным |
абгрэ́бенай |
абгрэ́беным |
абгрэ́беных |
Кароткая форма: абгрэ́бена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абгрэ́бці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абграбу́ |
абграбё́м |
| 2-я ас. |
абграбе́ш |
абграбяце́ |
| 3-я ас. |
абграбе́ |
абграбу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абгро́б |
абгрэ́блі |
| ж. |
абгрэ́бла |
| н. |
абгрэ́бла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абграбі́ |
абграбі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгро́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгу́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абгу́льванне |
| Р. |
абгу́львання |
| Д. |
абгу́льванню |
| В. |
абгу́льванне |
| Т. |
абгу́льваннем |
| М. |
абгу́льванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгу́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгу́льваю |
абгу́льваем |
| 2-я ас. |
абгу́льваеш |
абгу́льваеце |
| 3-я ас. |
абгу́львае |
абгу́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абгу́льваў |
абгу́львалі |
| ж. |
абгу́львала |
| н. |
абгу́львала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абгу́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгульта́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгульта́юся |
абгульта́імся |
| 2-я ас. |
абгульта́ішся |
абгульта́іцеся |
| 3-я ас. |
абгульта́іцца |
абгульта́яцца |
| Прошлы час |
| м. |
абгульта́іўся |
абгульта́іліся |
| ж. |
абгульта́ілася |
| н. |
абгульта́ілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгульта́йся |
абгульта́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгульта́іўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгуля́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгуля́ны |
абгуля́ная |
абгуля́нае |
абгуля́ныя |
| Р. |
абгуля́нага |
абгуля́най абгуля́нае |
абгуля́нага |
абгуля́ных |
| Д. |
абгуля́наму |
абгуля́най |
абгуля́наму |
абгуля́ным |
| В. |
абгуля́ны (неадуш.) абгуля́нага (адуш.) |
абгуля́ную |
абгуля́нае |
абгуля́ныя (неадуш.) абгуля́ных (адуш.) |
| Т. |
абгуля́ным |
абгуля́най абгуля́наю |
абгуля́ным |
абгуля́нымі |
| М. |
абгуля́ным |
абгуля́най |
абгуля́ным |
абгуля́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абгуля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгуля́ны |
абгуля́ная |
абгуля́нае |
абгуля́ныя |
| Р. |
абгуля́нага |
абгуля́най абгуля́нае |
абгуля́нага |
абгуля́ных |
| Д. |
абгуля́наму |
абгуля́най |
абгуля́наму |
абгуля́ным |
| В. |
абгуля́ны (неадуш.) абгуля́нага (адуш.) |
абгуля́ную |
абгуля́нае |
абгуля́ныя (неадуш.) абгуля́ных (адуш.) |
| Т. |
абгуля́ным |
абгуля́най абгуля́наю |
абгуля́ным |
абгуля́нымі |
| М. |
абгуля́ным |
абгуля́най |
абгуля́ным |
абгуля́ных |
Кароткая форма: абгуля́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абгуля́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгуля́ю |
абгуля́ем |
| 2-я ас. |
абгуля́еш |
абгуля́еце |
| 3-я ас. |
абгуля́е |
абгуля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абгуля́ў |
абгуля́лі |
| ж. |
абгуля́ла |
| н. |
абгуля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгуля́й |
абгуля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгуля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абгумава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абгумава́ны |
абгумава́ная |
абгумава́нае |
абгумава́ныя |
| Р. |
абгумава́нага |
абгумава́най абгумава́нае |
абгумава́нага |
абгумава́ных |
| Д. |
абгумава́наму |
абгумава́най |
абгумава́наму |
абгумава́ным |
| В. |
абгумава́ны (неадуш.) абгумава́нага (адуш.) |
абгумава́ную |
абгумава́нае |
абгумава́ныя (неадуш.) абгумава́ных (адуш.) |
| Т. |
абгумава́ным |
абгумава́най абгумава́наю |
абгумава́ным |
абгумава́нымі |
| М. |
абгумава́ным |
абгумава́най |
абгумава́ным |
абгумава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгумава́ць
‘пакрыць гумай што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгуму́ю |
абгуму́ем |
| 2-я ас. |
абгуму́еш |
абгуму́еце |
| 3-я ас. |
абгуму́е |
абгуму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абгумава́ў |
абгумава́лі |
| ж. |
абгумава́ла |
| н. |
абгумава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгуму́й |
абгуму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгумава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.