абгумава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абгумава́ны | абгумава́ная | абгумава́нае | абгумава́ныя | |
абгумава́нага | абгумава́най абгумава́нае |
абгумава́нага | абгумава́ных | |
абгумава́наму | абгумава́най | абгумава́наму | абгумава́ным | |
абгумава́ны ( абгумава́нага ( |
абгумава́ную | абгумава́нае | абгумава́ныя ( абгумава́ных ( |
|
абгумава́ным | абгумава́най абгумава́наю |
абгумава́ным | абгумава́нымі | |
абгумава́ным | абгумава́най | абгумава́ным | абгумава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)