абгумава́ць

‘пакрыць гумай што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгуму́ю абгуму́ем
2-я ас. абгуму́еш абгуму́еце
3-я ас. абгуму́е абгуму́юць
Прошлы час
м. абгумава́ў абгумава́лі
ж. абгумава́ла
н. абгумава́ла
Загадны лад
2-я ас. абгуму́й абгуму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абгумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)