Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

укараня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укараня́льны укараня́льная укараня́льнае укараня́льныя
Р. укараня́льнага укараня́льнай
укараня́льнае
укараня́льнага укараня́льных
Д. укараня́льнаму укараня́льнай укараня́льнаму укараня́льным
В. укараня́льны (неадуш.)
укараня́льнага (адуш.)
укараня́льную укараня́льнае укараня́льныя (неадуш.)
укараня́льных (адуш.)
Т. укараня́льным укараня́льнай
укараня́льнаю
укараня́льным укараня́льнымі
М. укараня́льным укараня́льнай укараня́льным укараня́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

укараня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укараня́ецца укараня́юцца
Прошлы час
м. укараня́ўся укараня́ліся
ж. укараня́лася
н. укараня́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укараня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укараня́ю укараня́ем
2-я ас. укараня́еш укараня́еце
3-я ас. укараня́е укараня́юць
Прошлы час
м. укараня́ў укараня́лі
ж. укараня́ла
н. укараня́ла
Загадны лад
2-я ас. укараня́й укараня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укараня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укараці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаро́ціцца укаро́цяцца
Прошлы час
м. укараці́ўся укараці́ліся
ж. укараці́лася
н. укараці́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укараці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарачу́ укаро́цім
2-я ас. укаро́ціш укаро́ціце
3-я ас. укаро́ціць укаро́цяць
Прошлы час
м. укараці́ў укараці́лі
ж. укараці́ла
н. укараці́ла
Загадны лад
2-я ас. укараці́ укараці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час укараці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укара́ць

‘папракаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укара́ю укара́ем
2-я ас. укара́еш укара́еце
3-я ас. укара́е укара́юць
Прошлы час
м. укара́ў укара́лі
ж. укара́ла
н. укара́ла
Загадны лад
2-я ас. укара́й укара́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укара́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. укарачэ́нне
Р. укарачэ́ння
Д. укарачэ́нню
В. укарачэ́нне
Т. укарачэ́ннем
М. укарачэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укаржаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаржаве́лы укаржаве́лая укаржаве́лае укаржаве́лыя
Р. укаржаве́лага укаржаве́лай
укаржаве́лае
укаржаве́лага укаржаве́лых
Д. укаржаве́ламу укаржаве́лай укаржаве́ламу укаржаве́лым
В. укаржаве́лы (неадуш.)
укаржаве́лага (адуш.)
укаржаве́лую укаржаве́лае укаржаве́лыя (неадуш.)
укаржаве́лых (адуш.)
Т. укаржаве́лым укаржаве́лай
укаржаве́лаю
укаржаве́лым укаржаве́лымі
М. укаржаве́лым укаржаве́лай укаржаве́лым укаржаве́лых

Крыніцы: piskunou2012.

укаржаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаржаве́е укаржаве́юць
Прошлы час
м. укаржаве́ў укаржаве́лі
ж. укаржаве́ла
н. укаржаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час укаржаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укаржане́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаржане́лы укаржане́лая укаржане́лае укаржане́лыя
Р. укаржане́лага укаржане́лай
укаржане́лае
укаржане́лага укаржане́лых
Д. укаржане́ламу укаржане́лай укаржане́ламу укаржане́лым
В. укаржане́лы (неадуш.)
укаржане́лага (адуш.)
укаржане́лую укаржане́лае укаржане́лыя (неадуш.)
укаржане́лых (адуш.)
Т. укаржане́лым укаржане́лай
укаржане́лаю
укаржане́лым укаржане́лымі
М. укаржане́лым укаржане́лай укаржане́лым укаржане́лых

Крыніцы: piskunou2012.