укараня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укараня́льны |
укараня́льная |
укараня́льнае |
укараня́льныя |
Р. |
укараня́льнага |
укараня́льнай укараня́льнае |
укараня́льнага |
укараня́льных |
Д. |
укараня́льнаму |
укараня́льнай |
укараня́льнаму |
укараня́льным |
В. |
укараня́льны (неадуш.) укараня́льнага (адуш.) |
укараня́льную |
укараня́льнае |
укараня́льныя (неадуш.) укараня́льных (адуш.) |
Т. |
укараня́льным |
укараня́льнай укараня́льнаю |
укараня́льным |
укараня́льнымі |
М. |
укараня́льным |
укараня́льнай |
укараня́льным |
укараня́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
укараня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
укараня́ецца |
укараня́юцца |
Прошлы час |
м. |
укараня́ўся |
укараня́ліся |
ж. |
укараня́лася |
н. |
укараня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укараня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укараня́ю |
укараня́ем |
2-я ас. |
укараня́еш |
укараня́еце |
3-я ас. |
укараня́е |
укараня́юць |
Прошлы час |
м. |
укараня́ў |
укараня́лі |
ж. |
укараня́ла |
н. |
укараня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укараня́й |
укараня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
укараня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укараці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
укаро́ціцца |
укаро́цяцца |
Прошлы час |
м. |
укараці́ўся |
укараці́ліся |
ж. |
укараці́лася |
н. |
укараці́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укараці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укарачу́ |
укаро́цім |
2-я ас. |
укаро́ціш |
укаро́ціце |
3-я ас. |
укаро́ціць |
укаро́цяць |
Прошлы час |
м. |
укараці́ў |
укараці́лі |
ж. |
укараці́ла |
н. |
укараці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укараці́ |
укараці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укараці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укара́ць
‘папракаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укара́ю |
укара́ем |
2-я ас. |
укара́еш |
укара́еце |
3-я ас. |
укара́е |
укара́юць |
Прошлы час |
м. |
укара́ў |
укара́лі |
ж. |
укара́ла |
н. |
укара́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укара́й |
укара́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укара́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укарачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
укарачэ́нне |
Р. |
укарачэ́ння |
Д. |
укарачэ́нню |
В. |
укарачэ́нне |
Т. |
укарачэ́ннем |
М. |
укарачэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укаржаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
укаржаве́е |
укаржаве́юць |
Прошлы час |
м. |
укаржаве́ў |
укаржаве́лі |
ж. |
укаржаве́ла |
н. |
укаржаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укаржаве́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.